French
DeutschInga – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inga – imię żeńskie pochodzenia germańskiego.
Wywodzi się od zdrobnienia grupy imion, także męskich, znanych w kulturach germańskich i skandynawskich rozpoczynających się od Ing-, imienia jednego z normandzkich bóstw.
W innych językach:
- niemieckim – Inge[1]
- węgierskim – Inge[1].
Inga imieniny obchodzi 25 października[2][3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bubak 1993 ↓, s. 144.
- ↑ Inga [online], deon.pl [dostęp 2024-03-28].
- ↑ Skorowidz imion, [w:] Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Ewa Wieczorek, wyd. II, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1986, s. 24. nlb, lewa kolumna, ISBN 83-217-2374-8, OCLC 833927072, Książka liczy 128 stron, z których żadnej nie ponumerowano. Na stronie 1. umieszczono logotyp wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki. Nakład 100 tysięcy egz. Na stronie 4. pozostawiono jako rok wydania 1983, zaś na stronie 128., obok informacji, że jest to drugie wydanie z diapozytywów wydania pierwszego, jako rok wydania wydrukowano 1986.
- ↑ Mike Campbell, Name Days for the name Inga [online], Behind the Name [dostęp 2024-03-28] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Imiona w układzie alfabetycznym. W: Józef Bubak: Księga naszych imion. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 144. ISBN 83-04-03860-9.