Innocenty I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Innocenty I
Innocentius
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Albano

Data i miejsce śmierci

12 marca 417
Rzym

Miejsce pochówku ?
Papież
Okres sprawowania

21 grudnia 401–12 marca 417

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

21 grudnia 401

Święty
Innocenty I
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

12 marca

Innocenty I (ur. w Albano, zm. 12 marca 417 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 40. papież od 21 grudnia 401 do 12 marca 417[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Innocenty urodził się w Albano koło Rzymu. Jego ojcem był papież Anastazy I[2]. Popierał patriarchę Konstantynopola w sporze z cesarzem wschodnim Arkadiuszem I. Udzielił swojego poparcia Janowi Chryzostomowi i Hieronimowi[1]. Kiedy ten pierwszy umarł na wygnaniu, papież zerwał stosunki z Kościołem wschodnim[1].

17 czerwca 415 roku powierzył biskupstwo Tesalonik Rufusowi i dzięki temu stał się realnym założycielem wikariatu papieskiego na tamtym terenie[1]. Nie uznawał usunięcia patriarchy w 404 roku, ani jego następcy Arsacjusza z Tyru. Podjął działania mające zorganizować życie w Rzymie po złupieniu przez barbarzyńców w 410 roku. Zwołał Synod w 417 roku w wyniku którego ekskomunikowany został mnich Pelagiusz. Potępienie herezji pelagiańskiej wywołało reakcję św. Augustyna, którego komentarze dotyczące tego wydarzenia weszły do mowy potocznej:

Przemówił Rzym; sprawa jest skończona.

Innocenty I rozstrzygnął sprawy dotyczące liturgii i kościoła (zachowało się 36 listów)[1]. Umocnił znaczenie stolicy Piotrowej. Wybudował bazylikę męczenników Gerwazego i Protazego.

Innocenty I zmarł w Rzymie i został pochowany na cmentarzu Poncjata.

Wspominano go 28 lipca[2], nowe Martyrologium powróciło do daty 12 marca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 58-59. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 26. ISBN 83-7006-437-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]