Instytut Ekonomiki Rolnej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Instytut Ekonomiki Rolnej – jednostka naukowo-badawcza Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych powołana w celu zajmowania się problematyką ekonomiczną i organizacyjną rolnictwa.

Powołanie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z 1949 r. w sprawie utworzenia Instytutu Ekonomiki Rolnej ustanowiono Instytut[1].

Zadanie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem Instytutu było kierowanie całokształtem badań w zakresie ekonomiki rolnej oraz bezpośrednie prowadzenie prac naukowo-badawczych w tym zakresie.

Nadzór na Instytutem[edytuj | edytuj kod]

Nadzór na Instytutem sprawował Minister Rolnictwa i Reform Rolnych, który wykonywał w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrem Oświaty.

W zakresie zleconym przez Ministra Oświaty instytut nadzorował i koordynował prace naukowo-badawcze zakładów szkół wyższych w dziedzinie ekonomiki rolnej, przedstawiał wnioski w sprawie zatwierdzenia planów tych prac i związanych z nim planów finansowych oraz czuwał nad ich wykonaniem.

Zniesienie Instytutu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z 1982 r. w sprawie połączenia Instytutu Ekonomiki Rolnej oraz Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego w Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej nastąpiło połączenie instytutów[2].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1949 r. w sprawie utworzenia Instytutu Ekonomiki Rolnej. Dz.U. z 1950 r. nr 1, poz. 1
  2. Zarządzenie nr 30 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1982 r. w sprawie połączenia Instytutu Ekonomiki Rolnej oraz Instytutu Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego w Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. M.P. z 1982 r. nr 31, poz. 269