Irfan Shahîd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Irfan Shahîd (ur. 15 stycznia 1926 w Nazarecie, zm. 9 listopada 2016 w Waszyngtonie^[1]) – palestyński i amerykański historyk, bizantynolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie palestyńskich chrześcijan. Od 1946 studiował w St John’s College w Oksfordzie. Doktorat w Princeton University. Przez wiele lat był wykładowcą Georgetown University. Zajmuje się relacjami pomiędzy Bizancjum a światem arabskim.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

• Omar Khayyám, the Philosopher-Poet of Medieval Islam, 1982.
• Rome and the Arabs: A Prolegomenon to the Study of Byzantium and the Arabs, 1984.
• Byzantium and the Arabs in the Fourth Century, 1984.
• Byzantium and the Semitic Orient Before the Rise of Islam (Collected Studies Series: No.Cs270), 1988.
• Byzantium and the Arabs in the Fifth Century, 1989.
• Byzantium and the Arabs in the Sixth Century, Volume 1, 1995.
• Byzantium and the Arabs in the Sixth Century, Volume 2, Part 1, 2002.
• Byzantium and the Arabs in the Sixth Century, Volume 2, Part 2, 2010.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Irfan Shahîd. doaks.org. [dostęp 2016-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).