Iver Rosenkrantz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iver Rosenkrantz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1674
Rosenholm

Data i miejsce śmierci

13 września 1745
Rosenholm

Ambasador Danii w Wielkiej Brytanii
Okres

od 1709
do 1714

Odznaczenia
Order Słonia (Dania) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Order Wierności (Dania)

Iver Rosenkrantz (ur. 5 grudnia 1674 w Rosenholm, zm. 13 września 1745 tamże), był duńskim wysokim urzędnikiem państwowym, dyplomatą i politykiem.

Jego ojcem był radca dworu Erik Rosenkrantz. Iver ożenił się 1 czerwca 1702 w Kopenhadze z Birgitte Gersdorff (ok. 1687-1719). A 19 lutego 1721 powtórnie z Charlotte Amalie Skeel (1700-1763).

Iver Rosenkrantz przybył w 1691 roku do Akademii Rycerskiej (RidderakademietKopenhaga). W latach 1694-1697 przebywał za granicą. W roku 1698 został paziem (kammerjunker) księżniczki Zofii Jadwigi. Od roku 1700 był wysyłany w misjach dyplomatycznych. W latach 1708-1709 był marszałkiem dworu (hofmarskal) króla Fryderyka IV. Od 1709 do 1714 ambasador Danii w Londynie. W roku 1717 przyjęty do Tajnej Rady (gehejmeråd).

Potem był burmistrzem Viborga. W 1730 wrócił do Kopenhagi i Tajnej Rady. Został nadsekretarzem kancelarii państwowej (danske og Tyske Kancelli), a także kawalerem Orderu Danebroga (1709), Orderu Słonia (1730) i Orderu Wierności (1732).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]