Ivory (wrestlerka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ivory
Ilustracja
Ivory w marcu 2015
Imię i nazwisko

Lisa Mary Moretti

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1961
Inglewood, Kalifornia
Stany Zjednoczone

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Ivory[1]
Lisa Moretti
Nina[2]
Tina Ferrari[2]
Tina Moretti[2]

Wzrost

1,65 m[1][3]

Masa ciała

61 kg

Zapowiadany z

Seattle, Waszyngton[1]

Trenerzy

Mando Guerrero[1]

Debiut

1986

Emerytura

2006

Multimedia w Wikimedia Commons

Lisa Mary Moretti (ur. 26 listopada 1961) – amerykańska wrestlerka, najlepiej znana z występów w World Wrestling Entertainment (WWE, wcześniej World Wrestling Federation) między 1999, a 2005 rokiem pod pseudonimem ringowym Ivory. Karierę wrestlerską rozpoczynała w organizacji Gorgeous Ladies of Wrestling (GLOW), gdzie występowała jako Tina Ferrari w drugiej połowie lat 80. Debiutowała w WWE w 1999 roku jako manager tag teamu Nation of Domination. Trzykrotnie zdobyła tytuł WWE Women’s Championship. Należała do stajni heelów Right to Censor. Współprowadziła program WWE Experience i trenowała przyszłych wrestlerów w ramach programu telewizyjnego WWE Tough Enough. W 2005 roku odeszła z WWE i dołączyła do Women Superstars Uncensored (WSU), gdzie zdobyła dwa tytuły i została przyjęta do galerii sławy WSU Hall of Fame. Po karierze wrestlerskiej zajmowała się projektowaniem krajobrazów i pracowała jako wolontariuszka w schronisku dla zwierząt. W 2007 roku otworzyła własny ośrodek opieki nad zwierzętami o nazwie Downtown Dog.

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Los Angeles w stanie Kalifornia, a wychowała się w Inglewood. Miała dwóch braci i siostrę. Studiowała public relations na University of Southern California (USC)[4]. Była też cheerleaderką drużyny Los Angeles Express występującej w United States Football League[5] i pracowała jako artystka makijażowa dla firmy Revlon[3].

Kariera wrestlerska[edytuj | edytuj kod]

Niezależne organizacje (1986–1999)[edytuj | edytuj kod]

W młodości trenowała ze swoimi dwoma braćmi i siostrą. W 1986 roku, w czasach kiedy studiowała public relations na USC (University of Southern California), wzięła udział w przesłuchaniu do kobiecej organizacji wrestlerskiej Gorgeous Ladies of Wrestling (GLOW), mającej swą siedzibę w Las Vegas. Została przyjęta i trenowała pod opieką Mando Guerrero przez 6 tygodni, a następnie debiutowała w ringu pod pseudonimem Tina Ferrari. Utworzyła tag team z Ashley Cartier o nazwie T&A. Wrestlerkom udało się zdobyć tytuł mistrzyń drużynowych GLOW Tag Team Championship[6]. Ferrari pokonała także Colonel Ninotchkę w walce o zwakowany tytuł GLOW Championship. W późniejszym okresie występowała także w Powerful Women of Wrestling (PWOW) i Ladies Professional Wrestling Association (LPWA) pod pseudonimami ringowymi Nina i Tina Moretti. Udało jej się zdobyć mistrzostwo POWW Championship[7][8]. 23 września 1994 wzięła udział w gali UWF’s Blackjack Brawl Moretti. Walczyła przeciwko Candi Devine o zwakowany tytuł UWF World Women’s Championship, ale przegrała[9].

World Wrestling Federation/Entertainment (1999–2005)[edytuj | edytuj kod]

Debiut i mistrzyni kobiet (1999)[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1999 podpisała kontrakt z World Wrestling Federation (WWF, później WWE)[2]. Pierwszy raz wystąpiła w tej organizacji jako jedna z towarzyszek wrestlera o pseudonimie The Godfather, który odgrywał rolę suterena[10]. 13 lutego 1999 w odcinku Raw Is War po raz pierwszy wystąpiła pod pseudonimem ringowym Ivory. Była valetem tag teamu Marka Henry’ego i D’Lo Browna oraz w kayfabe zainteresowaniem miłosnym Henry’ego. Jako wrestlerka debiutowała w WWF 15 lutego w Raw Is War. Razem z Brownem stawiła czoło Jeffowi Jarrettowi i Debrze w walce tag teamów, która zakończyła się remisem. Ivory zmierzyła się ponownie z Debrą w singles matchu 1 marca w Raw Is War. Debra została zdyskwalifikowana po tym jak Pretty Mean Sisters (Jacqueline Moore i Terri Runnels) zaatakowały Ivory. Na gali WrestleMania XV 28 marca Ivory towarzyszyła D’Lo Brownowi i Testowi w walce o WWF Tag Team Championship przeciwko Jeffowi Jarrettowi i Owenowi Hartowi[11].

14 czerwca 1999 pokonała Debrę w walce o tytuł Women’s Championship i obroniła go w walce z Tori na SummerSlam 22 sierpnia[12][13]. Zapoczątkowany w ten sposób konflikt z Tori ugruntował postać Ivory jako heela. Spór został rozstrzygnięty na korzyść Ivory 6 września w hardcore matchu[14]. Kolejną pretendentką do tytułu była Luna Vachon, którą Ivory pokonała w hardcore matchu na gali Unforgiven 26 września[15]. W październiku rywalizowała z The Fabulous Moolah, która pokonała ją 17 października na gali No Mercy i przejęła tytuł[16][17]. Ivory wygrała jednak walkę rewanżową 25 października w odcinku Raw Is War i po raz drugi został mistrzynią[18]. Tym razem jej panowanie zakończyło się przegraną z Miss Kitty w walce, w której by wygrać należało zdjąć z przeciwniczki suknię. Zdarzyło się to 12 grudnia na gali Armageddon[19].

Right to Censor (2000–2001)[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec roku 1999, Ivory zaczęła odgrywać bardziej konserwatywną postać. 23 stycznia 2000 roku na Royal Rumble brała udział w konkursie kostiumów kąpielowych, który został wygrany przez Mae Young[20][21]. 9 marca wyzwała mistrzynię Jacqueline na pojedynek o WWF Women’s Championship, który zakończył się jej porażką. We wrześniu 2000 została członkinią drużyny konserwatywnych heelów Right to Censor. W trakcie swojego członkostwa w stajni na jej ringowy strój składały się biała koszula z krótkim rękawem włożona w długie czarne spodnie i muszka[22][23]. Wkrótce rozpoczęła rywalizację z ówczesną mistrzynią kobiet Litą. Pokonała swoją rywalkę, a także Jacqueline i Trish Stratus w walce typu Fatal 4-way i w ten sposób po raz trzeci zdobyła Women’s Championship[24]. Lita próbowała odzyskać tytuł 19 listopada na gali Survivor Series, ale Ivory pokonała pretendentkę dzięki interwencji lidera Right to Censor Stevena Richardsa[25]. Zwyciężyła też w walce typu Triple Threat o mistrzostwo z Trish Stratus i Molly Holly na gali Armageddon 10 grudnia[26].

W drugiej połowie 2000 roku Right to Censor rozpoczęło konflikt z Chyną. Przyczyną była sesja zdjęciowa wrestlerki w Playbou[27]. 7 grudnia w jednym z odcinków Raw Is War Ivory i Val Venis wykonali piledriver na Chynie, co w kayfabe doprowadziło do skrętu szyi ich przeciwniczki. Wkrótce Chyna wyzwała Ivory na walkę o Women’s Championship, która odbyła się na gali Royal Rumble 21 stycznia 2001 roku[28]. Ivory wygrała odnawiając kontuzję szyi Chyny. Obie wrestlerki zmierzyły się ze sobą jeszcze raz na gali WrestleMania X-Seven 1 kwietnia. Tym razem walka trwała krótko i wygrała Chyna, kończąc w ten sposób trzecie panowanie mistrzyni Ivory[29]. Stajnia The Right to Censor została ostatecznie rozwiązana 26 kwietnia 2001 roku[30].

W jednym z wywiadów z 2009 roku Lisa Moretti przyznała, że jej rola członkini Right to Censor jest jej ulubioną rolą w karierze[31].

Różne wątki fabularne (2001–2005)[edytuj | edytuj kod]

Ivory w jednym z odcinków WWE Raw w marcu 2003

6 sierpnia w odcinku Raw przyłączyła się do stajnii The Alliance, składającej się głównie z dotychczasowych członków organizacji WCW i ECW, którzy byli w konflikcie z resztą WWF[32]. Pomogła Torrie Wilson i Stacy Keibler w pokonaniu Jacqueline w handicap matchu, lecz później pokłóciła się z Wilson, która romansowała z Tajiri. Ivory była też valetem Lance’a Storma. W odcinku No Mercy towarzyszyła Stormowi i Hurricane’owi w ringu, ale mimo jej pomocy przegrali z tag teamem Hardy Boyz w walce o WCW World Tag Team Championship[33]. 18 listopada na gali Survivor Series uczestniczyła w ostatecznie wygranym przez Trish Stratus turnieju o Women’s Championship[34].

Na początku 2002 roku trenowała przyszłych wrestlerów w programie telewizyjnym Tough Enough. Po zmianie nazwy World Wrestling Federation na World Wrestling Entertainment i podziale WWE na brandy została przypisana do SmackDown! dalej odgrywając rolę heela[35]. Na krótko była w konflikcie ze zwyciężczyniami Tough Enough Lindą Miles i Jackie Gaydą. 8 czerwca w odcinku Velocity Ivory wygrała walkę z Miles dzięki pomocy Gaydy, która postanowiła zdradzić swoją partnerkę. 13 czerwca w odcinku SmackDown! Ivory i Gayda przegrały walkę tag teamów z Miles i Trish Stratus. W listopadzie 2002 roku Ivory i wielu innych wrestlerów zostali przeniesieni do Raw w ramach wymiany za Big Showa[36]. W 2003 trzykrotnie wygrała z mistrzynią kobiet Jazz przez pinfall, ale nie otrzymała szansy na pojedynek o tytuł. W owym roku pojawiła się tylko na jednym pay-per-view. Było to Armageddon 14 grudnia, gdzie bez skutku próbowała w walce odebrać Molly Holly tytuł Women’s Championship[37]. Wzięła udział w trzecim sezonie Tough Enough jako trenerka[38]. Dodatkowo spędziła 8 tygodni pracując w klubie farmerskim Ohio Valley Wrestling (OVW). W maju ona i Todd Grisham zostali prowadzącymi The WWE Experience, cotygodniowy program podsumowujący odcinki Raw i SmackDown![39]. W sierpniu 2005 roku WWE ogłosiło, że Ivory postanowiła nie przedłużać swojego kontraktu z firmą[40]. Po odejściu z WWE zajęła się zawodowo projektowaniem krajobrazów[41].

Niezależne organizacje (2005–2006)[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu z WWE Moretti zaczęła występować w niezależnych organizacjach pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem. 19 listopada 2005 w Spartanburgu na wydarzeniu A Tribute to Starrcade razem z Bambi pokonała Team Blondage (Krissy Vaine i Amber O’Neal) w walce o tytuł drużynowy CCW Tag Team Championship[42][43]. 21 kwietnia 2006 roku w Surrey pokonała Rebeccę Knox w walce o NWA SuperGirls Championship w organizacji Extreme Canadian Championship Wrestling (ECCW). Posiadała ten tytuł przez pięć miesięcy, a potem, 8 października 2006 straciła go w walce z Nattie Neidhart[44].

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku była wolontariuszką w grupie ratunkowej, która pomagała ofiarom huraganu Katrina. W trakcie swojego wolontariatu poznała członków stowarzyszenia Best Friends Society, do którego postanowiła dołączyć. Best Friends Society to organizacja prowadząca w Utah schronisko dla zwierząt, które nie przeprowadza eutanazji i innych metod kontrolowania populacji. Pracowała też w schronisku dla zwierząt w swoim rejonie, San Juan Island, w północno-zachodniej części stanu Waszyngton. W tym schronisku poznała swoją przyszłą partnerkę biznesową Jessicę Ray, z którą otworzyła we Friday Harbor ich własny ośrodek opieki nad zwierzętami o nazwie Downtown Dog w 2007 roku. Ośrodek zajmuje się weterynarią, dzienną opieką, tresurą, a także dbałością o poprawę zdrowia, wyglądu i samopoczucia zwierząt[31][45].

Gry komputerowe[edytuj | edytuj kod]

Pojawiła się w siedmiu grach z serii WWE. Były to kolejno WWF WrestleMania 2000, WWF SmackDown! 2: Know Your Role, WWF No Mercy, WWF SmackDown! Just Bring It, WWE Raw, WWE SmackDown! Shut Your Mouth[46], WWE 2K17 (w dodatku DLC Hall of Fame Showcase)[47] i WWE 2K18[48].

Styl wrestlerski[edytuj | edytuj kod]

Ivory wykonująca scoop slam na Trish Stratus

Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Ivory w trakcie dołączania do galerii sławy WSU Hall of Fame w marcu 2011

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Ivory’s WWE Alumni Bio, WWE [dostęp 2011-06-14].
  2. ↑ a b c d Greg Oliver, ‘Slop’ matches haven’t stopped Ivory, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 13 kwietnia 2000 [dostęp 2008-08-15].
  3. ↑ a b Marsha Lohr, The Power of the Paw, petboutiqueandspa.com, 2008 [dostęp 2008-12-12].
  4. ↑ Greg Oliver, Ivory enjoyed All-Day-Long, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 10 kwietnia 2003 [dostęp 2008-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-15].
  5. ↑ Kelley i inni, Weekend Warriors of Wrestling, Guest: „Ivory” Lisa Moretti, Wrestling Epicenter, 6 lutego 2006 [dostęp 2008-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2010-05-20].
  6. ↑ a b c d e f g h i j k Ivory’s profile, Online World of Wrestling [dostęp 2008-09-03].
  7. ↑ GLOW: The Early Years [DVD], Gorgeous Ladies of Wrestling, 2006.
  8. ↑ Ivory (Lisa Moretti) aka Tina Ferrari – Profile [online], lethalwow.com [dostęp 2017-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-07] (ang.).
  9. ↑ Arnold Furious, The Furious Flashbacks – UWF Blackjack Brawl [online], 411MANIA, 17 marca 2012 [dostęp 2017-03-09] (ang.).
  10. ↑ Bill Barnwell, Friday Wrestling List: Ten Divas We Want To Return, IGN, 13 czerwca 2008 [dostęp 2008-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-26].
  11. ↑ John Powell, Austin wins title at WM15, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 29 marca 1999 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-20].
  12. ↑ a b Tori vs. Ivory: SummerSlam 1999 – WWE Women’s Championship Match, WWE.com [dostęp 2015-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-10].
  13. ↑ John Powell, Foley new champ at SummerSlam, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 23 sierpnia 1999 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-19].
  14. ↑ Amy Dumas, Lita: A Less Traveled R.O.A.D – The Reality of Amy Dumas, WWE Books, 2004, s. 206, ISBN 0-7434-7399-X.
  15. ↑ Rich Yang, HHH regains title at Unforgiven, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 27 września 1999 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-29].
  16. ↑ Lillian Ellison, The Fabulous Moolah: First Goddess of the Squared Circle, ReganBooks, 2002, s. 7, ISBN 0-06-039397-1.
  17. ↑ John Powell, Steph betrays Vince at Armageddon, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 18 października 1999 [dostęp 2008-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14].
  18. ↑ Fabulous Moolah’s fourth reign, WWE [dostęp 2008-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-18].
  19. ↑ John Powell, Steph betrays Vince at Armageddon, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 13 grudnia 2008 [dostęp 2008-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-18].
  20. ↑ John Powell, Rocky wins the Rumble; A bloody Triple H defeats Cactus Jack, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 24 stycznia 2000 [dostęp 2008-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-29].
  21. ↑ Jerry Lawler, It’s Good to Be the King...Sometimes, WWE Books, 2002, s. 350, ISBN 978-0-7434-5768-2.
  22. ↑ Amy Dumas, Lita: A Less Traveled R.O.A.D – The Reality of Amy Dumas, WWE Books, 2004, s. 216, ISBN 0-7434-7399-X.
  23. ↑ Patrice Oppliger, Wrestling and hypermasculinity, Jefferson, North Carolina: McFarland & Company, Inc., Publishers, 2004, s. 173, ISBN 978-0-7864-8136-1.
  24. ↑ Ivory’s third reign, WWE [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-31].
  25. ↑ John Powell, Weak stunt ruins Survivor Series, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 20 listopada 2000 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-19].
  26. ↑ John Powell, Armageddon: WWF saves the worst for last, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 11 grudnia 2000 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-14].
  27. ↑ Sherri A. Inness, Action Chicks: New Images of Tough Women in Popular Culture, Macmillan, 2004, s. 201, ISBN 1-4039-6396-7, Cytat: One recent feud was with the wrestling group ‘Right to Censor’,... The group’s conflict with Chyna focused on her posing in Playboy and her ‘flaunting’ of her body....
  28. ↑ John Powell, Surprises dominate Rumble 2001, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 22 stycznia 2001 [dostęp 2008-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-13].
  29. ↑ John Powell, Austin turns heel at WM X-Seven, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 2 kwietnia 2001 [dostęp 2008-08-08] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-19].
  30. ↑ Right to Censor’s profile, Online World of Wrestling [dostęp 2008-12-05].
  31. ↑ a b James Vermillion, Catching up with Ivory: Part 2, „WWE”, 16 grudnia 2009 [dostęp 2017-03-11] (ang.).
  32. ↑ Steven M., The Invasion, Part II (Climax At InVasion), Online World of Wrestling, 3 grudnia 2007 [dostęp 2008-12-06] (pol.).
  33. ↑ John Powell, McMahons ruin No Mercy, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 22 października 2001 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-19].
  34. ↑ John Powell, WWF pulls out Survivor Series win, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 19 listopada 2001 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-19].
  35. ↑ Michael McAvennie, WWE The Yearbook: 2003 Edition, Pocket Books, 2003, s. 102.
  36. ↑ Michael McAvennie, WWE The Yearbook: 2003 Edition, Pocket Books, 2003, s. 288.
  37. ↑ Plummer Dale, Nick Tylwalk, WWE Armageddon a flop, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 15 grudnia 2003 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-29].
  38. ↑ TJ Madigan, Think outside the box, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 19 października 2002 [dostęp 2008-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-17].
  39. ↑ Debut of „The WWE Experience” Marks Start of Initiative to Attract a New Generation of WWE Fans, WWE, 19 kwietnia 2004 [dostęp 2008-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-13].
  40. ↑ Jon Waldman, Ivory, WWE part ways, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 22 lipca 2005 [dostęp 2008-08-15].
  41. ↑ Interview Highlights: Ivory talks about leaving WWE, state of women’s wrestling, Diva Search [online], PWTorch.com, 24 kwietnia 2005 [dostęp 2017-10-20] (ang.).
  42. ↑ Philip Kreikenbohm, CCW A Tribute To Starrcade [online], Cagematch.net [dostęp 2017-12-16] (ang.).
  43. ↑ Sabre Blade, Ivory – WWE Divas [online], 12 lutego 2007 [dostęp 2017-12-16] (ang.).
  44. ↑ Philip Kreikenbohm, ECCW Women’s Championship [online], Cagematch.net [dostęp 2017-12-16] (ang.).
  45. ↑ By Marsha Lohr, The Power of the Paw, „petboutiqueandspa.com”, 2, 2008.
  46. ↑ Philip Kreikenbohm, Ivory [online], Cagematch.net [dostęp 2017-10-19] (ang.).
  47. ↑ Artus Matthew, 2K reveals WWE 2K17 DLC, Season Pass and Digital Deluxe Edition details, WWE.com, 22 września 2016 [dostęp 2016-09-30].
  48. ↑ WWE 2K18 Roster [online], TheSmackDownHotel [dostęp 2017-10-19] (ang.).
  49. ↑ a b Ivory vs. Molly Holly: Sunday Night Heat, May 4, 2003 (2:17), WWE.com [dostęp 2015-08-31].
  50. ↑ a b c d e WWE Alumni: Ivory vs. Trish Stratus (2:26), WWE.com [dostęp 2015-08-31].
  51. ↑ a b Ivory vs. Victoria: Sunday Night Heat, December 7, 2003 (3:13), WWE.com [dostęp 2015-08-23].
  52. ↑ „The Ladies Sports Club: Glitz and Glamour in the Ring”, Wrestling Eye Presents: Women of Wrestling, Spring 1990.
  53. ↑ Joe Pedicino, Gordon (hosts) Solie, Pro Wrestling This Week, Atlanta, Georgia, 19 marca 1988.
  54. ↑ Fred Johns, Ivory proud to be independent, Slam! Wrestling, Canadian Online Explorer, 25 kwietnia 2006 [dostęp 2008-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-23].
  55. ↑ Ivory Talks About WSU Hall of Fame Induction, Jacqueline, Girls Getting Women’s Title Because of Their Looks – Diva Dirt, „Diva Dirt”, 4 lipca 2011 [dostęp 2017-03-11] (ang.).
  56. ↑ Women’s Title History, WWE [dostęp 2008-12-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Posiadaczki WWE Women’s Championship (1956–2010)
1956–1959
1984–1989
1990–1999
2000–2009
2010
WWE Hall of Fame
Lata 1990–1999
1993
1994
1995
1996
Lata 2000–2009
2004
2005
2006
2007
2008
2009
Lata 2010–2019
2010
2011
2012
2013
2014
2015
2016
2017
2018
2019
Lata 2020–2029
2020
2021
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivory_(wrestlerka)&oldid=71827765”