French
DeutschIwan Bakanow – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpeg) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Szef Służby Bezpieczeństwa Ukrainy | |
| Okres | od 29 sierpnia 2019 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Iwan Gennadijowycz Bakanow (ukr. Іван Геннадійович Баканов; ur. 2 maja 1975 w Krzywym Rogu) – ukraiński polityk i przedsiębiorca, szef Służby Bezpieczeństwa Ukrainy w latach 2019–2022[1][2]; członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony (od 28 maja 2019 r.), pierwszy zastępca szefa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy i szef Głównej Dyrekcji ds. Zwalczania Korupcji i Przestępczości Zorganizowanej Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (maj – sierpień 2019).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1997 r.ukończył studia na Kijowskim Narodowym Uniwersytecie Ekonomicznym. Drugie wykształcenie otrzymał w Kijowskiej Akademii Pracy Stosunków Społecznych i Turystyki.
Był kierownikiem przedsiębiorstwa producenckiego Studio „Kwartał 95” od stycznia 2013 roku. Przewodniczący partii Sługa Ludu od 2 grudnia 2017 do 27 maja 2019 roku.
Był uczestnikiem ekipy Wołodymyra Zełenskiego podczas kampanii prezydenckiej w 2019 roku i jego wieloletnim przyjacielem[3].
Powołanie do SBU[edytuj | edytuj kod]
22 maja 2019 roku Dekretem prezydenta Ukrainy został mianowany pierwszym zastępcą szefa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy – szefem Głównej Dyrekcji ds. Zwalczania Korupcji i Przestępczości Zorganizowanej Służby Bezpieczeństwa Ukrainy[4].
Członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony (od 28 maja 2019 roku). Członek Narodowej Rady Polityki Antykorupcyjnej przy Prezydencie Ukrainy (od 17 lipca 2019)[5].
Po rezygnacji Wasyla Hrycaka został Szefem Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (od 29 sierpnia 2019[6] do 19 lipca 2022[7]). Rada Najwyższa 9. kadencji powołała Iwana Bakanowa na szefa Służby Bezpieczeństwa Ukrainy.
Mówiąc o zreformowaniu całej SBU, myślę, że zajmuje to co najmniej trzy lata. Mówiąc o pierwszych skutecznych krokach, myślę, że jeden rok wystarczy. - Iwan Bakanow, 29 sierpnia 2019 roku
Stopnie wojskowe[edytuj | edytuj kod]
Bakanow ma stopień oficerski porucznika. Stopień otrzymał w maju 2019 r. w celu uzyskania dostępu do informacji niejawnych[8]. Sam Bakanow stwierdził, że nie będzie ubiegał się o wyższe stopnie wojskowe.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Rodzina: Żona – Oksana Lazarenko, syn – Artur (student Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Ekonomicznego w latach 2014–2018).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Służbą bezpieczeństwa będzie kierował Bakanow [online], www.ukrinform.pl [dostęp 2020-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-31].
- ↑ Баканов Іван Геннадійович. Служба безпеки України [online], ssu.gov.ua [dostęp 2020-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-01].
- ↑ Kto jest kim w otoczeniu Zełenskiego? [online], Instytut Wolności, 31 maja 2019 [dostęp 2020-02-03] (pol.).
- ↑ Указ Президента України від 31 травня 2019 року № 340/2019 «Про склад Ради національної безпеки і оборони України» https://www.president.gov.ua/documents/3402019-27277.
- ↑ Указ Президента України від 16 липня 2019 року № 523/2019 «Про зміни у персональному складі Національної ради з питань антикорупційної політики» https://www.president.gov.ua/documents/3162019-27181.
- ↑ Указ Президента України від 22 травня 2019 року № 316/2019 «Про призначення І.Баканова першим заступником Голови Служби безпеки України – начальником Головного управління по боротьбі з корупцією та організованою злочинністю Центрального управління Служби безпеки України».
- ↑ Egzekucja zdrajcy, który okazał się bohaterem. Sprawa Kiriejewa to kolejna kompromitacja SBU [online], i.pl [dostęp 2023-01-24] (pol.).
- ↑ В СБУ розповіли про отримання Бакановим звання лейтенанта [online], Українська правда [dostęp 2020-02-04] (ukr.).