Izabela Łabuda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Izabela Łabuda, również jako Izabela Labuda, Izabela Łabuda-Wandzik (ur. 28 czerwca 1961 w Chorzowie) – polska śpiewaczka operowa (sopran).

Absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach (klasy Urszuli Mitręgi i Eugeniusza Sąsiadka, dyplom w 1987). Laureatka międzynarodowych konkursów wokalnych. Była wokalistka Opery Wrocławskiej^[1], Opernhaus Essen, Wiener Staatsoper^[1] i Wiener Volksoper.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

1987: 33. Międzynarodowy Konkurs Wokalny w Tuluzie - Prix Centre Français de Firmatin Lyrique^[2]
1988: VII Międzynarodowy Konkurs Wokalny Belvedere - III nagroda^[3]
1988: II Międzynarodowy Konkurs Wokalny Neue Stimmen w Gütersloh - I miejsce^[4]
1989: Nagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego II stopnia w dziedzinie wokalistyki

↑ ^a ^b MagdalenaM. Talik MagdalenaM., W rytmie walca [online], Gazeta Wrocławska, 10 października 2008 [dostęp 2020-06-12] (pol.).
↑ Palmarès des précédentes éditions du Concours International de Chant de Toulouse [online], theatreducapitole.fr [dostęp 2023-01-12] (fr.).
↑ Belvedere Singing Competition [online], www.belvedere-competition.com [dostęp 2020-06-11] .
↑ Rückblick - NEUE STIMMEN 1987-2019 [online], www.bertelsmann-stiftung.de [dostęp 2020-06-11] (niem.).