Józef Watzka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Józef Watzka
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1831
Niepołomice

Data i miejsce śmierci

1909
Lwów

Prof. Uniwersytetu Lwowskiego
Okres sprawowania

1869–1890

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Kapucyni

Prezbiterat

1853

Józef Watzka (ur. 1 kwietnia 1831 w Niepołomicach, zm. 1909 we Lwowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, entomolog amator.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do gimnazjum i seminarium duchownego w Tarnowie, po przyjęciu święceń kapłańskich (1853) pracował jako wikariusz w Tuchowie, Radłowie i Białej. Studia teologiczne uzupełniał w Wiedniu (Augustineum[1]), gdzie w 1860 uzyskał dyplom doktora. Był profesorem tarnowskiego seminarium, a w latach 1869-1890 profesorem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego. Trzykrotnie pełnił funkcję dziekana tego wydziału (1873/1874, 1879/1880, 1884/1885).

Interesował się naukami przyrodniczymi. Zgromadził bogatą kolekcję motyli europejskich, szczególnie z okolic Lwowa, Bolechowa, Dory i Szkła. Zbiór swój przekazał Zakładowi Zoologii Uniwersytetu Lwowskiego. Do badań entomologicznych zachęcił młodego Tadeusza Garbowskiego, późniejszego filozofia i zoologa, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, który nazwał na jego cześć odmianę pazia królowej Papilio Watzkai.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik biologów polskich (pod redakcją Stanisława Feliksiaka), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1987