Język tahitański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reo Tahiti, reo Māʻohi
Obszar

Polinezja Francuska

Liczba mówiących

ok. 120 tys.

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Polinezja Francuska (z wyjątkiem Markizów)
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 ty
ISO 639-2 tah
ISO 639-3 tah
IETF ty
Glottolog tahi1242
Ethnologue tah
GOST 7.75–97 тая 647
WALS tah
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku tahitańskim
Słownik języka tahitańskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język tahitański (tahiti) – język z grupy języków polinezyjskich, używany przez około 120 tys. mówiących, głównie na wyspach Polinezji Francuskiej (z wyjątkiem archipelagu Markizów), gdzie ma status języka urzędowego (obok języka francuskiego). Najbliżej spokrewniony z językiem rarotongańskim, wykazuje też duże podobieństwo do języków hawajskiego oraz maoryskiego. Zapisywany alfabetem łacińskim.

Jest uważany za zagrożony wymarciem, do czego przyczynia się wzrost znaczenia języków angielskiego i francuskiego wraz ze współczesnym rozwojem techniki[1]. Do 1971 roku jedynym językiem edukacji był język francuski, a tahitański przez długi czas pozostawał praktycznie nieobecny w sferach życia publicznego[2].

Ortografia i wymowa[edytuj | edytuj kod]

Litera Nazwa IPA
Uwagi
a ʻā /a/, /ɑː/
e ʻē /e/, /eː/ długie „e”
f /f/ dwuwargowa ([ɸ]) po „o” i „u”
h /h/ wymawiana jako [ʃ] po „i” oraz przed „o" i „u”
i ʻī /i/, /iː/
m /m/
n /n/
o ʻō /ɔ/, /oː/
p /p/
r /r/
t /t/
u ʻū /u/, /uː/
v /v/ dwuwargowa ([β]) po „o” i „u”
ʻeta /ʔ/ zwarcie krtaniowe na początku sylaby

Składnia[edytuj | edytuj kod]

Język tahitański operuje szykiem zdania VSO (orzeczenie-podmiot-dopełnienie), który jest typowy również dla innych języków polinezyjskich.

Słownictwo[edytuj | edytuj kod]

W języku tahitańskim przeważa słownictwo o podłożu austronezyjskim. Istnieje także szereg internacjonalizmów związanych z realiami życia współczesnego.

Przykłady podstawowych wyrażeń:

Polski Tahitański
Witamy Maeva
Dzień dobry, cześć ʻIa ora na ʻoe
Do widzenia Pārahi
Dziękuję Māuruuru
Tak ʻē, ʻae
Nie ʻaita, eʻita, eʻere
Dobrze, w porządku Maitaʻi
Dom Fare
Biały cudzoziemiec Popaʻā
Liczebniki
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
tahi, hōʻē piti toru maha pae ono hitu vaʻu iva hōʻē ʻahuru

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]