Języki albańskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Języki albańskiegrupa językowa w obrębie rodziny indoeuropejskiej[1].

Współczesne rozmieszczenie języków albańskich

Według tradycyjnej klasyfikacji zalicza się do niej jedyny istniejący obecnie język, albański[2]. Występuje on w dwóch znacznie różniących się odmianach: gegijskiej i toskijskiej. W najnowszych opracowaniach, podkreślających różnice dialektalne, wyróżnia się cztery języki albańskie[3].

Według niektórych językoznawców języki tej grupy pochodzą w prostej linii od jednego z wymarłych, starożytnych języków ilirskich. Te ostatnie znane są jednak wyłącznie z nazw miejscowych, dlatego hipoteza ta pozostaje obecnie w sferze domysłów[4].

Klasyfikacja języków albańskich[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja Merritta Ruhlena[edytuj | edytuj kod]

Języki indoeuropejskie

Klasyfikacja Ethnologue[edytuj | edytuj kod]

Języki indoeuropejskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz: Gramatyka historyczna języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2006, s. 25. ISBN 978-83-235-2602-5.
  2. Merritt Ruhlen: A Guide to the World’s Languages. Volume I: Classification. Stanford University Press, 1991, s. 301-378. ISBN 0-804-71894-6.
  3. David M. Eberhard i in. (red.): Albanian. Ethnologue, 2020. [dostęp 2020-05-29]. (ang.).
  4. Ranko Matasović: A Grammatical Sketch of Albanian for students of Indo-European. Sveučilište u Zagrebu, Filozofski fakultet, 2019. s. 4-5. [dostęp 2020-05-29]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]