Jacek Bromski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jacek Bromski

Jacek Bromski – Warszawa, 23 marca 2015 roku
Prawdziwe imię i nazwisko	Jacek Bolesław Bromski
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1946 Wrocław
Zawód	reżyser, scenarzysta, producent filmowy, działacz kultury
Współmałżonek	Monika Smoleń
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jacek Bolesław Bromski (ur. 19 grudnia 1946 we Wrocławiu) – polski scenarzysta, reżyser, producent filmowy i działacz kultury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1946 roku we Wrocławiu. W latach 1965–1970 studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w latach 1972–1974 – polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, zaś od 1974 do 1978 – reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W 1988 roku wraz z Juliuszem Machulskim oraz Jackiem Moczydłowskim założył Zespół Filmowy „Zebra” (obecnie: Studio Filmowe Zebra), które w 2019 roku zostało włączone do Wytwórni Filmów Fabularnych i Dokumentalnych w Warszawie^[1].

Scenarzysta, reżyser i producent filmowy. W jego dorobku znajdują się takie filmy jak Kuchnia Polska, To ja, złodziej, Zabij mnie glino, U Pana Boga za piecem, U Pana Boga w ogródku, Uwikłanie, Anatomia zła – nagradzane na festiwalach krajowych i zagranicznych. Obecnie kończy prace nad filmem U Pana Boga w Królowym Moście, który jest kontynuacją popularnego cyklu filmów rozgrywających się na Podlasiu. Oprócz filmu fabularnego powstaje także serial^[2].

W maju 2023 roku odsłonił swoją Gwiazdę w Łódzkiej Alei Gwiazd przy ul. Piotrkowskiej^[3].

Od 1996 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Z funkcji tej zrezygnował w 2024^[4]. Od 2007 r. jest także prezesem organizacji World Cinema Alliance (Alliance Mondiale du Cinema).

Założyciel działającej przy Stowarzyszeniu organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi – Związek Autorów i Producentów Audiowizualnych. Stowarzyszenie w czasie jego kadencji podpisało umowy o współpracy i wzajemnej ochronie praw autorskich z kilkudziesięcioma organizacjami w Europie, Azji (m.in. w Chinach) i obu Amerykach.

Kierował zakończonymi sukcesem akcjami środowiska filmowego na rzecz nowelizacji prawa autorskiego oraz ustawy o kinematografii, współorganizował Polski Instytut Sztuki Filmowej jako pierwszy Przewodniczący rady PISF (w latach 2005–2008). Funkcję tę pełnił ponownie od 2014 roku.

W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę^[5].

Był mężem aktorki Anny Romantowskiej, obecnie jest żonaty z Moniką Smoleń^[6].

Odznaczenia państwowe[edytuj | edytuj kod]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[7][8]
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)^[9]
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005).

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

• Alicja (1980)
• Ceremonia pogrzebowa (1984)
• Zabij mnie glino (1987)
• Sztuka kochania (1989)
• Kuchnia polska (1991)
• 1968. Szczęśliwego Nowego Roku (1992)
• Dzieci i ryby (1996)
• U Pana Boga za piecem (1998)
• To ja, złodziej (1999)
• Kariera Nikosia Dyzmy (2002)
• Kochankowie Roku Tygrysa (2005)
• I wie Pan co? w Solidarność, Solidarność... (2005)
• U Pana Boga w ogródku (2007)
• U Pana Boga za miedzą (2009)
• Uwikłanie (2011)
• Bilet na Księżyc (2013)
• Anatomia zła (2015)
• Solid Gold (2019)
• U Pana Boga w Królowym Moście (2023)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona Jacka Bromskiego
• Jacek Bromski w bazie Filmweb
• Jacek Bromski w bazie filmpolski.pl
• Jacek Bromski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Jacek Bromski w bazie Akademii Polskiego Filmu