Jairo Patiño – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jairo Patiño
Pełne imię i nazwisko

Jairo Leonard Patiño Rosero

Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1978
Cali

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998 Deportivo Cali
1999 Atlético Huila 31 (8)
2000 Deportivo Pasto 34 (10)
2001–2003 Deportivo Cali 70 (9)
2003–2004 Newell’s Old Boys 31 (6)
2004–2006 River Plate 37 (2)
2007 Atlético Nacional 21 (8)
2007–2008 Banfield 35 (5)
2008–2009 San Luis 27 (4)
2009–2011 Atlético Nacional 46 (4)
2012–2013 Cúcuta Deportivo 19 (1)
2014 Deportivo Pasto 17 (1)
2015 Llaneros 2 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2007  Kolumbia 35 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2017–2018 Llaneros
2019 Bogotá
2020 Cúcuta Deportivo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jairo Leonard Patiño Rosero (ur. 5 kwietnia 1978 w Cali) – kolumbijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Obdarzony przydomkiem „Viejo”.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Patiño zawodową karierę rozpoczynał w 1998 roku w zespole Deportivo Cali. W 1999 roku odszedł do Atlético Huila, a w 2000 roku trafił do Deportivo Pasto. W 2001 roku wrócił do Deportivo Cali i tym razem jego barwy reprezentował przez 3 sezony.

W 2003 roku podpisał kontrakt z argentyńskim Newell’s Old Boys. W Primera División Argentina zadebiutował 9 sierpnia 2003 roku w zremisowanym 0:0 pojedynku z CA Independiente. 17 sierpnia 2003 roku w wygranym 2:0 spotkaniu z River Plate strzelił pierwszego gola w Primera División Argentina. W Newell’s spędził rok.

W 2004 roku Patiño odszedł do River Plate, także grającego w Primera División Argentina. Pierwszy ligowy mecz zaliczył tam 22 sierpnia 2004 roku przeciwko Banfield (2:2). Przez 2 lata w barwach River Plate rozegrał 37 spotkań i zdobył 2 bramki. Na początku 2007 roku wrócił do Kolumbii, gdzie został graczem klubu Atlético Nacional. W tym samym roku zdobył z nim mistrzostwo fazy Apertura.

W połowie 2007 roku Patiño przeszedł do argentyńskiego Banfield (Primera División Argentina). Ligowy debiut zanotował tam 12 sierpnia 2007 roku w wygranym 1:0 pojedynku z Racing Club. W Banfield grał przez rok.

W 2008 roku podpisał kontrakt z meksykańskim San Luis. W Primera División de México zadebiutował 3 sierpnia 2008 roku w wygranym 3:2 meczu z Pachuką, w którym strzelił także bramkę. W San Luis spędził rok. W 2009 ponownie został zawodnikiem drużyny Atlético Nacional.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kolumbii Patiño zadebiutował w 2003 roku. W tym samym roku został powołany do kadry na Puchar Konfederacji. Zagrał na nim w meczach z Francją (0:1), Nową Zelandią (3:1), Japonią (1:0), Kamerunem (0:1) i Turcją (1:2). Tamten turniej Kolumbia zakończyła na 4. miejscu.

W 2003 roku Patiño uczestniczył również w Złotym Pucharze CONCACAF 2003. Podczas tego turnieju rozegrał 3 spotkania: z Jamajką (1:0), Gwatemalą (1:1) i Brazylią (0:2). W pojedynku z Jamajką strzelił także gola. Z tamtego turnieju Kolumbia odpadła w ćwierćfinale.

W 2004 roku znalazł się w zespole na Copa América. Na tamtym turnieju, zakończonym przez Kolumbię na 4. miejscu, wystąpił w meczach z Wenezuelą (1:0), Boliwią (1:0), Kostaryką (2:0), Argentyną (0:3) i Urugwajem (1:2).

W 2005 roku Patiño ponownie wziął udział w Złotym Pucharze CONCACAF. Zagrał na nim w pojedynkach z Panamą (0:1), Hondurasem (1:2), Trynidadem i Tobago (2:0), Meksykiem (2:1) oraz ponownie z Panamą (2:3). W spotkaniu z Meksykiem zdobył jedną bramkę, a w drugim z Panamą dwie bramki. Z tamtego turnieju Kolumbia odpadła w półfinale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]