Jan Henryk Jedynak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Henryk Jedynak
Ilustracja
Jan Jedynak w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1892
Paszczyna

Data i miejsce śmierci

26 maja 1966
Londyn

Poseł na Sejm II, III, V kadencji (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

PSL Piast

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Jan Henryk Jedynak (ur. 20 lipca 1892 w Paszczynie k. Ropczyc, zm. 26 maja 1966 w Londynie) – działacz ludowy okresu II RP, polityk sanacji, poseł I, IV i V kadencji, wicemarszałek Sejmu V kadencji, sekretarz zarządu powołanego w Palestynie Związku Pracy dla Państwa[1], kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny zaangażowanej politycznie, ojciec Michał był posłem do Sejmu Galicyjskiego i członkiem Rady Państwa.

W 1912 ukończył gimnazjum w Dębicy[2], po czym studiował na Akademii Rolniczej w Dublanach. Naukę kontynuował na uczelniach Danii, Szwecji, Francji i Niemiec.

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. W czasie służby w Legionach awansował na stopień chorążego (15 listopada 1915) i podporucznika piechoty (1 lipca 1916)[3].

W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 482. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[4]. Posiadał przydział w rezerwie do 2 Pułku Piechoty Legionów w Pińczowie[5]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu[6].

W II RP działacz gospodarczy, zaangażowany w problemy rolnictwa i rozwoju wsi, w latach 1935–1938 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych. Członek ruchu ludowego, w latach 1921–1924 i 1927–1930 zasiadał w Radzie Naczelnej PSL „Piast”. Z ramienia tej partii piastował mandat posła na Sejm I kadencji. Po 1930 przeszedł na stronę sanacji, został jednym z jej głównych ekspertów ds. rolnictwa. Kandydował w wyborach do Sejmu IV i V kadencji – mandaty otrzymał z list BBWR i OZN w okręgu Jasło. W Sejmie II kadencji pełnił funkcję zastępcy posła z ramienia PSL „Piast”. W 1938 Sejm wybrał go wicemarszałkiem izby niższej V kadencji. Po 1939 przebywał na emigracji we Francji i Wielkiej Brytanii.

Grób Jana H. Jedynaka

Zmarł 26 maja 1966 w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Kensal Green[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alicja Bieńkowska, Działalność Związku Pracy dla Państwa na Bliskim Wschodzie w czasie II wojny światowej, [w:] Archiwum Emigracji, Studia – Szkice – Dokumenty, Toruń, Rok 2009, Zeszyt 1 (10), s. 76.
  2. Sprawozdanie 1912 ↓, s. 58–59.
  3. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 18.
  4. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 473.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 129.
  6. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 8, 427.
  7. Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-18] (pol.).
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 17.
  9. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]