Jan Prymus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Juliusz Prymus
Ilustracja
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data urodzenia

11 listopada 1882

Data śmierci

1 maja 1964

Przebieg służby
Lata służby

1902–1928

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

PKU Łuck

Stanowiska

komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Jan Juliusz Prymus (ur. 11 listopada 1882, zm. 1 maja 1964) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1902 rozpoczął zawodową służbę w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej. Został wcielony do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 31 w Cieszynie[1]. W 1909 został przeniesiony do Pułku Piechoty Obrony Krajowej Nr 4 w Klagenfurcie[2][3]. W szeregach tego oddziału, który w 1917 został przemianowany na Pułk Strzelców Górskich Nr 1, walczył na I wojnie światowej[4][5]. W czasie służby awansował na kolejne stopnie: kadeta-zastępcy oficera (starszeństwo z 1 września 1902)[6], porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1903)[7], nadporucznika (starszeństwo z 1 listopada 1909)[8] i kapitana (starszeństwo z 1 sierpnia 1914)[9].

12 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 sierpnia 1914[10] i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 do Komendy Placu Dziedzice[11]. 2 czerwca 1919 został przeniesiony do 30 Pułku Piechoty[12]. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Był wówczas dowódcą Baonu Zapasowego 28 Pułku Piechoty w Łodzi[13][14].

Od 22 sierpnia 1920 do 7 lipca 1921 dowodził 70 Pułku Piechoty[15][16][17]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 42 Pułku Piechoty w Białymstoku na stanowisko dowódcy batalionu[19]. W listopadzie 1922 został przeniesiony do 43 Pułku Piechoty w Dubnie na stanowisko dowódcy batalionu sztabowego[20], a w następnym roku przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[21]. W lutym 1924 został przeniesiony do 16 Pułku Piechoty w Tarnowie na stanowisko dowódcy pułku[22][23]. 31 marca tego roku został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 18. lokatą w korpusie oficerów piechoty[24]. W październiku 1926 został przydzielony do 27 Dywizji Piechoty w Kowlu na stanowisko oficera sztabowego Przysposobienia Wojskowego[25]. W kwietniu 1927 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Suwałki w celu odbycia praktyki poborowej[26]. W listopadzie tego roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łuck na stanowisko komendanta[27][28]. Z dniem 31 grudnia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[29].

W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko na Śląsku. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[30].

Zmarł 1 maja 1964 i został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Listopadowej w Bielsku (sektor D, rząd 1, grób 25)[31].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 471.
  2. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 276.
  3. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 227.
  4. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 24.
  5. ↑ a b c d e f Ranglisten 1918 ↓, s. 371.
  6. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 137.
  7. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 138.
  8. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 158.
  9. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 61.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 44 z 24 kwietnia 1919 roku, poz. 1426.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 45 z 26 kwietnia 1919 roku, poz. 1496.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 66 z 14 czerwca 1919 roku, poz. 2119.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920 roku, s. 498.
  14. ↑ Jarno 2001 ↓, s. 70, wg autora dowodził baonem do 24 lutego 1920.
  15. ↑ Jednodniówka 1930 ↓.
  16. ↑ Księga chwały 1992 ↓, tu podano, że dowodził 70 pp od 24 sierpnia do zakończenia dział wojennych.
  17. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 196, 831.
  18. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 23, tu błędnie jako „Jan Juliusz Przymus”.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 549.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 44 z 18 listopada 1922 roku, s. 836.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 397.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 19 lutego 1924 roku, s. 74.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 161, 340.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
  26. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 97.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 300.
  28. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 113, 159.
  29. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 384.
  30. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 939.
  31. ↑ śp. Jan Prymus. Parafia Ewangelicko-Augsburska Bielsko. [dostęp 2023-04-25].
  32. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Prymus&oldid=70202829”