Jan Staniszewski (zm. 1742) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Józef Staniszewski
Herb
Pobóg
Data i miejsce urodzenia

ok. 1660
Staniszewice

Data śmierci

3 grudnia 1742

Dzieci

Zygmunt Jan
Michał Ksawery
Benedykt
Jan
Józef

Jan Józef Staniszewski herbu Pobóg (ur. ok. 1660, zm. 3 grudnia 1742 roku) – kasztelan wyszogrodzki w 1737 roku, chorąży łomżyński.

Ojciec Zygmunta Jana sędziego ziemskiego warszawskiego, Benedykta łowczego łomżyńskiego, Michała Ksawerego chorążego łomżyńskiego, Jana oficera wojsk polskich, Józefa podstolego łomżyńskiego oraz Marianny Kramkowskiej.[1]

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską. Był stronnikiem Czartoryskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. informacje w biografii syna Zygmunta Jana [w: Polski Słownik Biograficzy tom XLII]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 127.
  • Złota księga szlachty polskiej, r. XVI, Poznań 1894, s. 274.