Jan Szczodrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Szczodrowski
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1889
Pułtusk

Data i miejsce śmierci

16 września 1962
Częstochowa

Prezydent Zawiercia
Okres

od 1934
do 1937

Poprzednik

Franciszek Langert

Następca

Czesław Kowalski

Prezydent Częstochowy
Okres

od 1937
do 1939

Poprzednik

Karol Motal

Następca

Paweł Belke

Jan Teodor Szczodrowski (ur. 9 listopada 1889 w Pułtusku, zm. 16 września 1962 w Częstochowie) – polski polityk, prezydent Zawiercia w latach 1934–1937, prezydent Częstochowy w latach 1937–1939.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Reginy. Uczęszczał do szkoły realnej i gimnazjum w Warszawie. W 1905 roku uczestniczył w strajku szkolnym. W 1907 roku zdał maturę i podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w St. Gallen.

Następnie został zawodowym żołnierzem. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 15. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział kontroli administracyjnej[1]. W latach 1923-1924 był szefem Ekspozytury Wojskowej Kontroli Generalnej przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[2][3]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[4].

W 1920 roku ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. Był dyrektorem warszawskich przedsiębiorstw: Miejskiej Piekarni Mechanicznej oraz Miejskiego Zakładu Zaopatrzenia m. Warszawy. W 1925 roku podjął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie. W latach 1934–1937 był prezydentem Zawiercia, natomiast w latach 1937–1939 pełnił funkcję prezydenta Częstochowy. W 1945 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, zwolniony rok później.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]