French
DeutschJan Werner (lekkoatleta) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 25 lipca 1946 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 września 2014 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 191 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jan Werner (ur. 25 lipca 1946 w Brzezinach, zm. 21 września 2014[1][2]) – polski lekkoatleta, sprinter, zawodnik AZS Warszawa i Gwardii Warszawa, mistrz Europy i srebrny medalista olimpijski.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Trzykrotnie startował w igrzyskach olimpijskich. W Meksyku 1968 odpadł w półfinale biegu na 400 m, a w sztafecie 4 × 400 m zajął 4. miejsce (razem z Stanisławem Grędzińskim, Janem Balachowskim i Andrzejem Badeńskim).
W Monachium 1972 ponownie odpadł w półfinale biegu na 400 m, a w [sztafecie 4 × 400 m był piąty (razem ze Zbigniewem Jaremskim, Janem Balachowskim i Andrzejem Badeńskim).
Największe sukcesy odniósł w ostatnim starcie. W Montrealu 1976 dotarł do finału na 400 m, gdzie zajął 8. miejsce, a w sztafecie 4 × 400 m zdobył wraz z kolegami (Jerzy Pietrzyk, Ryszard Podlas i Zbigniew Jaremski) srebrny medal.
Wiele sukcesów osiągnął też podczas mistrzostw Europy. W Budapeszcie 1966 został mistrzem w sztafecie 4 × 400 m (wraz z Stanisławem Grędzińskim, Edmundem Borowskim i Andrzejem Badeńskim), a w biegu na 200 m był czwarty. W Atenach 1969 został mistrzem Europy na 400 m, a sztafeta 4 × 400 m z udziałem Wernera była czwarta. Podczas mistrzostw w Helsinkach 1971 wywalczył brązowy medal na 400 m oraz srebrny w sztafecie 4 × 400 m (z Janem Balachowskim, Waldemarem Koryckim i Andrzejem Badeńskim). Zdobył też cztery złote i srebrny medal podczas halowych mistrzostw Europy w sztafecie 4 × 2 okrążenia oraz srebrny medal indywidualnie (w Belgradzie 1969).
Był rekordzistą Europy na 200 m (20,4 s.) i w sztafetach 4 × 200 m i 4 × 400 m oraz wielokrotnym rekordzistą Polski. Dziesięciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski na 200 m (1967, 1969 i 1971), na 400 m (1968, 1970, 1971 i 1976) oraz w sztafetach 4 × 100 m i 4 × 400 m.
Po zakończeniu kariery został trenerem.
Zmarł 21 września 2014 i został pochowany 26 września 2014 na cmentarzu w Powsinie[3][4].
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
na stadionie[edytuj | edytuj kod]
- bieg na 100 metrów – 10,3 s. (14 maja 1967, Kielce)
- bieg na 200 metrów – 20,4 s. (3 czerwca 1967, Warszawa)
- bieg na 400 metrów – 45,44 s. (28 lipca 1976, Montreal) – 15. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[5]
w hali[edytuj | edytuj kod]
- bieg na 400 m – 47,4 s. (9 marca 1969, Belgrad)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Petro, Jan Werner nie żyje [online], przegladsportowy.pl [dostęp 2014-09-22] (pol.).
- ↑ Zmarł wicemistrz olimpijski Jan Werner [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-09-22] (pol.).
- ↑ Jan Werner – nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl.
- ↑ Pogrzeb Jana Wernera [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-09-30] (pol.).
- ↑ Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.domtel-sport.pl [dostęp 2021-08-23] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Polski Komitet Olimpijski: Jan Werner (lekkoatleta) – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
.svg){kind=small}
Mistrzowie uniwersjady w sztafecie 4 × 100 metrów
|
|
|
|
|