Jan Zhang Huan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Jan Zhang Huan
張煥若望
męczennik
tercjarz
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1882
Nanshe, Chiny

Data i miejsce śmierci

9 lipca 1900
Taiyuan, Chiny

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

24 listopada 1946
przez Piusa XII

Kanonizacja

1 października 2000
Watykan
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

9 lipca (w grupie 120 męczenników chińskich)

Jan Zhang Huan OFS (chiń. 張煥若望) (ur. 18 sierpnia 1882 r. w Nanshe, powiat Yangqu, prowincja Shanxi w Chinach – zm. 9 lipca 1900 r. w Taiyuan) – seminarzysta, tercjarz franciszkański[1], męczennik, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jan Zhang Huan urodził się w rodzinie katolickiej. Jego rodzicami byli Szymon Zhang Tianjun i Klara Wu. W 1896 r. został przyjęty do niższego seminarium duchownego, a następnie przeniesiony do wyższego seminarium w Taiyuan. Gdy podczas powstania bokserów miały miejsce w Chinach prześladowania chrześcijan, seminarzyści zostali zwolnieni do domów. Również on udał się do domu, ale postanowił wrócić do seminarium i zostać męczennikiem. Zarządca prowincji Shanxi Yuxian nienawidził chrześcijan. Z jego polecenia biskup Grzegorz Grassi został aresztowany razem z 2 innymi biskupami (Franciszek Fogolla, Eliasz Facchini, 3 księżmi, 7 zakonnicami, 7 seminarzystami, 10 świeckimi pomocnikami misji i kilkoma chińskimi wdowami. Aresztowano również protestanckich duchownych razem z ich rodzinami. Jan Zhang Huan znalazł się wśród uwięzionych. Został stracony z rozkazu gubernatora Shanxi 9 lipca 1900 r. razem z biskupem Grassi i innymi katolikami W tym dniu zabito łącznie 26 męczenników. W styczniu 1901 r. nowy zarządca prowincji urządził ich uroczysty pogrzeb.

Dzień wspomnienia[edytuj | edytuj kod]

9 lipca w grupie 120 męczenników chińskich.

Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Beatyfikowany 24 listopada 1946 r. przez Piusa XII w grupie Grzegorz Grassi i 28 Towarzyszy. Kanonizowani w grupie 120 męczenników chińskich 1 października 2000 r. przez Jana Pawła II.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lázaro Iriarte OFMCap, Józef Salezy Kafel OFMCap, Andrzej Józef Zębik OFMCap, Krystyna Kuklińska OSC: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 569. ISBN 83-910410-0-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • George G. Christian OP, Augustine Zhao Rong i in.: Martyrs of China. Nowy Jork: The Dominican Province of St. Joseph, 2005, s. 29.