Jarosław Śliwiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jarosław Śliwiński
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1939
Mirocin

Zawód, zajęcie

polityk, działacz związkowy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Jarosław Śliwiński (ur. 28 lutego 1939 w Mirocinie) – polski polityk i działacz związkowy, opozycjonista w okresie PRL.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra i Józefy[1]. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Ścinawie (1956) i Technikum Mechaniczne w Jeleniej Górze (1966). W latach 1959–1961 odbył zasadniczą służbę wojskową, pracował jako tokarz oraz kierownik magazynu w Kopalni Węgla Brunatnego „Turów”. Po 1978 powrócił do miejsca urodzenia i rozpoczął prowadzenie rodzinnego gospodarstwa rolnego pod Przeworskiem. W styczniu i lutym 1981 uczestniczył w strajku ustrzycko-rzeszowskim, współorganizował też protesty związane z rejestracją związku rolniczego. W marcu 1981 uczestniczył w tzw. zjeździe zjednoczeniowym wiejskich środowisk solidarnościowych w Poznaniu. Został szefem NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność” w Mirocinie, wchodził też w skład władz gminnych oraz kierował wojewódzką komisją rewizyjną. Po wprowadzeniu stanu wojennego zajmował się kolportażem podziemnej prasy, wielokrotnie poddawany zatrzymaniom i przesłuchaniom, a także inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Od 1984 do 1989 prowadził jako ajent stację benzynową. W 1988 współorganizował zbiórki żywności dla strajkujących górników i hutników, uczestniczył także w lokalnym duszpasterstwie rolników[2][3].

Po 1989 uczestniczył w reaktywacji Polskiego Stronnictwa Ludowego (Mikołajczykowskiego), objął funkcję prezesa partii w województwie przemyskim. Był przeciwnikiem reaktywacji NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”[2]. W wyborach parlamentarnych w 1991 kandydował do Sejmu z listy PSL-PL[4]. W wyborach w 1993 otwierał przemyską listę okręgową Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform[4]. Kandydował również do Sejmu w 2001 z listy LPR[5] i w 2005 jako lider krośnieńskiej listy Domu Ojczystego[6]. W wyborach samorządowych w 2002, jako kandydat z listy LPR, został wybrany na radnego sejmiku województwa podkarpackiego[7]. W 2004 przeszedł na emeryturę. W 2018 kandydował do sejmiku podkarpackiego z listy Wolnych i Solidarnych[8].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009)[9] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2016)[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-08-01].
  2. ↑ a b Michał Stręk: Śliwiński Jarosław. encysol.pl. [dostęp 2022-09-01].
  3. ↑ Odznaczeni KWiS: Jarosław Śliwiński. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-09-01].
  4. ↑ a b Poland – candidate data [online], University of Essex [zarchiwizowane z adresu 2015-02-26] (ang.).
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2023-02-23].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2023-02-23].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2023-02-23].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2022-09-01].
  9. ↑ M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 457.
  10. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 335.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Śliwiński&oldid=71801725”