Jean-Baptiste Charles Bouvet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jean Baptiste Charles Bouvet de Lozier (ur. 14 stycznia 1705, zm. 1786) – francuski żeglarz, odkrywca i gubernator Maskarenów.

Został osierocony w wieku siedmiu lat. Po ukończeniu edukacji w Paryżu. Wysłano go do portowej miejscowości Saint-Malo aby studiował nawigację. W 1731 roku stał się porucznikiem Francuskiej Kampanii Wschodnio Indyjskiej. Udało mu się także przekonać swojego pracodawcę do zapewnienia mu dwóch statków oraz do wysłania go na misję poszukiwawczą na południowym Atlantyku. Wraz ze swoimi statkami „Aigle” i „Marie” odkrył w dniu 1 stycznia 1739 r. niewielką wyspę, która została nazwana Wyspą Bouveta na jego cześć. Niestety niedługo potem, musiał zrezygnować z wyprawy, ponieważ większość jego załogi zachorowała i powróciła do Francji.