Jerzy Łukowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Łukowicz
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1936
Kraków

Data i miejsce śmierci

16 listopada 1997
Kraków

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, profesor

Jerzy Łukowicz (ur. 1 kwietnia 1936 w Krakowie, zm. 16 listopada 1997 tamże) – polski pianista, kameralista, profesor sztuk muzycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na fortepianie najpierw u Jerzego Żurawlewa[1]. W latach 1955–1961 studiował u Ludwika Stefańskiego[2]. W 1961 ukończył z wyróżnieniem Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie). Studia uzupełniał na kursach mistrzowskich w Weimarze u Jacoba Zaka i w Sienie u Artura Benedettiego Michelangelego.

W 1960 roku był uczestnikiem VI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Rok później zdobył w Bukareszcie III nagrodę w Konkursie Muzycznym im. G. Enescu[2]. Jako solista i kameralista koncertował w wielu krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Jordanii i Algierii. W latach 1964–1989 występował w „Trio Krakowskim” razem z Antonim Cofalikiem (skrzypce)[3] i Krzysztofem Okoniem (wiolonczela). Zespół ten zdobył w 1965 roku I nagrodę Premio Antonio Vivaldi na konkursie muzyki kameralnej organizowanym przez Accademia Chigiana w Sienie, Złoty Medal miasta Rzymu w 1973 roku, a w 1975 roku otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa[4]. Od 1973 roku pianista koncertował także w „Trio Wawelskim” z Kają Danczowską (skrzypce) i Jerzym Klockiem (wiolonczela)[5].

Od 1961 roku Jerzy Łukowicz był związany z Akademią Muzyczną w Krakowie, gdzie prowadził klasę fortepianu. W latach 1972–1975 był kierownikiem Katedry Kameralistyki. W 1990 roku uzyskał tytuł profesora sztuk muzycznych. Prowadził kursy mistrzowskie w Hiszpanii, Szwajcarii, Niemczech i Polsce.

Wiceprezes Towarzystwa Muzycznego im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem oraz krakowskiego oddziału SPAM[2]. Laureat Złotej Odznaki Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków[6]. Jego żoną była klawesynistka Elżbieta Stefańska[7].

Jerzy Łukowicz zmarł nagle. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pianista i pedagog. Jerzy Sadecki, 21 listopada 1997, Rzeczpospolita.pl
  2. ↑ a b c Łukowicz Jerzy [w:] Encyklopedia Krakowa, s. 573, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000
  3. ↑ Antoni Cofalik. edu.pwm.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].. Dzień Edukacji Muzycznej – PWM
  4. ↑ „Dziennik Polski”, s. 1 i 3, nr 115, 21 maja 1975
  5. ↑ Niezastąpiony Jerzy Klocek. Dwójka, 07.09.2011, PolskieRadio.pl
  6. ↑ Laureaci Złotej Odznaki. SPAM
  7. ↑ Bach nie grał na fortepianie. silesia.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)].. Silesia nr 21, maj 2005

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dybowski Stanisław: Łukowicz Jerzy [w:] Słownik pianistów polskich, Warszawa: Selene – Przedsiębiorstwo Muzyczne, 2003. ISBN 83-910515-5-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Łukowicz&oldid=73151832”