Joan Baptista Benlloch i Vivó – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	2 lutego 1902
Konsekrator	Jaime Cardona y Tur
Współkonsekratorzy	José Cadena y Eleta; Salvador Castellote y Pinazo
Konsekrowani biskupi
Jaime Viladrich y Gaspar	1921
Martín Rucker Sotomayor	1923
Współkonsekrowani biskupi
Luis José María Amigó y Ferrer	1907
Francisco Muñoz e Izquierdo	1916
Plácido Ángel Rey de Lemos	1917

Joan Baptista Benlloch i Vivó
	Kardynał prezbiter
	; Joan Baptista Benlloch z członkami parlamentu Andory (1907)
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	29 grudnia 1864 ; Walencja
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1926 ; Madryt
Miejsce pochówku	?↗
	Arcybiskup Burgos
Okres sprawowania	1919–1926
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	25 lutego 1888
Nominacja biskupia	16 grudnia 1901
Sakra biskupia	2 lutego 1902
Kreacja kardynalska	7 marca 1921; Benedykt XV
Kościół tytularny	Santa Maria in Ara Coeli
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joan Baptista Benlloch i Vivó (ur. 29 grudnia 1864 w Walencji, zm. 14 lutego 1926 w Madrycie) – hiszpański duchowny katolicki, biskup Seo de Urgel i zarazem współksiążę episkopalny Andory w latach 1907-1919, kardynał, arcybiskup Burgos.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Joan Baptista Benlloch i Vivó ukończył na uczelni w Walencji teologię katolicką oraz prawo kanoniczne. 25 lutego 1888 przyjął sakrament święcenia kapłańskiego i następnie pracował jako docent na seminarium duchownym w Walencji. Od 1893 do 1898 zaopiekował się jedną z plebanii głównych Walencji jako duszpasterz.

Benlloch był profesorem i wikariuszem generalnym w latach 1899-1901 w diecezji Segowia. W 1901 papież Leon XIII mianował go biskupem tytularnym Hermopolis Maior oraz administratorem apostolskim w Solsonie. Papież Pius X powierzył mu w 1906 roku kierowanie diecezją Seo de Urgel. Benlloch napisał podczas kierowania diecezją hymn narodowy Andory. Papież Benedykt XV podniósł go w 1919 roku do rangi arcybiskupa Burgos, później powołał 7 marca 1921 na kapłana kardynalnego do kolegium kardynalskiego z kościołem tytułowym Santa Maria w Ara Coeli.

Joan Baptista Benlloch i Vivó brał udział na konklawe roku 1922. Od września 1923 do stycznia 1924 objechał jako poseł specjalny Amerykę Łacińską. Umarł 14 lutego 1926 w Madrycie i został pochowany w katedrze Świętej Marii w Burgos.

[:1-1] tymczasowo (administrator apostolski)

[A]

przed 527-1122	św. Just (531–546) Simplici (589-599) Pompeu (wątpliwy; 614) Ranari (ok. 633) Maurell (653-665) Jacint (wątpliwy; 672-680?) Leuberic (683-693) Namdad (wątpliwy; 731) Fèlix de Urgell (783-792) Possedoni (814-823) Sisebut (833-840) Beat (849) Guisad I (857-872) Golderic (872/884) Esclua (885-892) Ingobert (885-893) Nantigis (899-914) Radulf de Barcelona (914-942) Guisad II (944-978) Sal·la d'Urgell (981-1010) Święty Hermangaud (1010-1035) Eribau (1036-1040) Guillem Guifré (1041-1075) Bernat Guillermo (1076-1092) Guillem Arnau (de Montferrer) (1092-1095) Folc II vizconde de Cardona (1092-1096) Sant Ot d'Urgell (1095-1122)
1123-1467	Pere Berenguer (1123-1141) Bernat Sanç (1142-1163) Bernat Roger (1163-1167) Arnau de Preixens (1167-1195) Bernat de Castelló (1195-1198) Bernard de Vilamur (1198-1203) Pere de Puigvert (1203-1230) Ponç de Vilamur (1230-1257) Abril Pérez Peláez (1257-1278) Pere d'Urg (1278-1293) Guillem de Montcada (1295-1308) wakat (1308-1309) Ramon Trebailla (1309-1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1326-1341) Pere de Narbona (1341-1347) wakat (1347-1348) Niccoló Capocci (1348-1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351-1361) wakat (1361-1362) Guillem Arnau i Patau (1362-1364) wakat (1364-1365) Pere de Luna (1365-1370) wakat (1370-1371) Berenguer d'Erill i de Pallars (1371-1387) Galcerà de Vilanova (1388-1396) Galcerà de Vilanova (1396-1415) wakat (1415-1416) Francesc de Tovia (1416-1436) wakat (1436-1437) Arnau Roger de Pallars (1437-1461) wakat (1461-1462) Jaume de Cardona i Gandia (1462-1466) wakat (1466-1467)
1467-1780	Roderic de Borja i Escriva (1467-1472) Pere de Cardona (1472-1512) Pere de Cardona (1513-1515) Joan d'Espés (1515-1530) wakat (1530-1532) Pedro Jordán de Urries (1532-1533) wakat (1533-1534) Francisco de Urríes (1534-1551) Joan Punyet^[A] (1551-1553) Miquel Despuig (1553-1556) Juan Pérez García de Oliván (1556-1560) wakat (1560-1561) Pere de Castellet (1561-1571) wakat (1571-1572) Joan Dimes Lloris (1572-1576) wakat (1576-1577) Miquel Jeroni Morell (1577-1579) wakat (1579-1580) Hug Ambrós de Montcada (1580-1586) wakat (1586-1587) Andreu Capella (1587-1609) wakat (1609-1610) Bernat de Salba i Salba (1610-1620) wakat (1620-1621) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621-1627) Antonio Pérez (1627-1633) wakat (1633-1634) Pau Duran (1634-1651) Joan Manuel de Espinosa (1655-1663) wakat (1663-1664) Melcior Palau i Bosca (1664-1670) wakat (1670-1671) Pere de Copons i de Teixidor (1671-1681) wakat (1681-1682) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682-1688) wakat (1688-1689) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689-1694) wakat (1694-1695) Julià Cano i Thebar (1695-1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714-1737) wakat (1737-1738) Jordi Curado y Torreblanca (1738-1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747-1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757-1762) wakat (1530-1532) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763-1771) wakat (1771-1772) Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772-1779) wakat (1779-1780)
od 1780	Joan de García y Montenegro (1780-1783) wakat (1783-1785) Josep de Boltas (1785-1795) wakat (1795-1797) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1797-1816) wakat (1816-1817) Bernat Francés y Caballero (1817-1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824-1827) wakat (1827-1828) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828-1851) wakat (1851-1853) Josep Caixal i Estradé (1853-1879) Salvador Casañas i Pagès (1879-1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Toribio Martín (1902) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902-1906) wakat (1906-1907) Josep Pujargimzú (1907) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907-1919) Jaume Viladrich i Gaspa (1919-1920) Justí Guitart i Vilardebò (1920-1940) Ricardo Fornesa i Puigdemasa (1940-1943) Ramón Iglesias i Navarri (1943-1969) Ramón Malla Call^[A] (1969-1971) Joan Martí i Alanís (1971-2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Współksiążęta episkopalni (1278–1556)	Pere d’Urg (1278–1293) Guillem de Montcada (1295–1308) Ramon Trebailla (1309–1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1341–1347) Niccoló Capocci (1348–1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351–1361) Guillem Arnau i Patau (1362–1364) Pere de Luna (1365–1370) Berenguer d’Erill i de Pallars (1371–1387) Galcerà de Vilanova (1388–1396) Galcerà de Vilanova (1396–1415) Francesc de Tovia (1416–1436) Arnau Roger de Pallars (1437–1461) Jaume de Cardona i Gandia (1462–1466) Roderic de Borja i Escriva (1467–1472) Pere de Cardona (1472–1512) Pere de Cardona (1513–1515) Joan d’Espes (1515–1530) Pedro Jordán de Urries (1532–1533) Francisco de Urríes (1534–1551) Miquel Despuig (1553–1556)
Współksiążęta episkopalni (1556–1771)	Juan Pérez García de Oliván (1556–1560) Pere de Castellet (1561–1571) Joan Dimes Lloris (1572–1576) Miquel Jeroni Morell (1577–1579) Hug Ambrós de Montcada (1580–1586) Andreu Capella (1587–1609) Bernat de Salba i Salba (1610–1620) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621–1627) Antonio Pérez (1627–1633) Pau Duran (1634–1651) Joan Manuel de Espinosa (1655–1663) Melcior Palau i Bosca (1664–1670) Pere de Copons i de Teixidor (1671–1681) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682–1688) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689–1694) Julià Cano i Thebar (1695–1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714–1737) Jordi Curado y Torreblanca (1738–1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747–1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757–1762) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763–1771)
Współksiążęta episkopalni (od 1772)	Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772–1779) Joan de García y Montenegro (1780–1783) Josep de Boltas (1785–1795) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1712–1812) Bernat Francés y Caballero (1817–1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824–1827) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828–1851) Josep Caixal i Estradé (1853–1879) Salvador Casañas i Pagès (1879–1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902–1906) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907–1919) Justí Guitart i Vilardebó (1920–1940) Ramón Iglesias i Navarri (1943–1969) Joan Martí Alanís (1971–2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Hrabiowie Foix	Roger Bernard III (1278–1302) Gaston I (1302–1315) Gaston II (1315–1343) Gaston III (1343–1391) Mateusz (1391–1396) Mateusz (1396–1398) Izabela (1398–1413) Archibald (1398–1413) Jan I (1413–1436) Gaston IV (1436–1472)
Królowie Nawarry	Franciszek Febus (1472–1483) Katarzyna z Nawarry (1483–1512) Katarzyna z Nawarry (1512–1517) Jan III (1512–1516) Henryk II (1516–1555) Joanna III (1555–1572) Antoni Burbon (1555–1562) Henryk IV Burbon (1562–1610)
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji	Ludwik XIII (1610–1643) Ludwik XIV (1643–1715) Ludwik XV (1715–1774) Ludwik XVI (1774–1792) Napoleon Bonaparte (1806–1812) Ludwik XVIII (1814–1815) Napoleon Bonaparte (1815) Ludwik XVIII (1815–1824) Karol X Burbon (1824–1830) Ludwik Filip I (1830–1848) Napoleon III (1848–1852) Napoleon III (1854–1870) Louis Jules Trochu (1870–1871) Adolphe Thiers (1871–1873) Patrice de Mac Mahon (1873–1879) Jules Grévy (1879–1887) Marie François Sadi Carnot (1887–1894) Jean Casimir-Perier (1894–1895) Félix François Faure (1895–1899) Émile François Loubet (1899–1906) Clément Armand Fallières (1906–1913) Raymond Poincaré (1913–1920) Paul Deschanel (1920) Alexandre Millerand (1920–1924) Gaston Doumergue (1924–1931) Paul Doumer (1931–1932) Albert Lebrun (1932–1940) Henri Philippe Pétain (1940–1944) Charles de Gaulle (1944–1946) Félix Gouin (1946) Georges Bidault (1946–1947) Vincent Auriol (1947–1954) René Coty (1954–1959) Charles de Gaulle (1959–1969) Georges Pompidou (1969–1974) Valéry Giscard d’Estaing (1974–1981) François Mitterrand (1981–1995) Jacques Chirac (1995–2007) Nicolas Sarkozy (2007–2012) François Hollande (2012–2017) Emmanuel Macron (od 2017)