Johannes Eugenius Warming – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johannes Eugenius Warming

Johannes Eugenius Warming (1841-1924) – duński botanik i fitogeograf. Wraz z Andreasem Schimperem jest współtwórcą kierunku ekologicznego w geografii roślin – współtwórcą ekologii roślin, autorem przełomowej książki (duń.) Plantesamfund: Grundtræk af den økologiske Plantegeografi, wydanej w roku 1895 (wyd. ang. Oecology of Plants: Introduction to the study of plant-communities, Oxford: Clarendon Press, 1909), zawierającej pierwszy opis koncepcji zbiorowisk roślinnych (fitocenoz)[1][2]. Dokonał klasyfikacji formacji roślinnych. Był profesorem Uniwersytetu Kopenhaskiego oraz dyrektorem ogrodu botanicznego w Kopenhadze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Hans Henrik Hjermitslev: Johannes Eugenius Bülow Warming (1841-1924). [w:] www.darwinarkivet.dk [on-line]. [dostęp 2013-11-05]. (ang.).
  2. ↑ Peder Anker: Plant Community, Plantesamfund. [w:] Ecology Revisited [on-line]. link.springer.com/chapter, 2011. s. 325-331. [dostęp 2013-11-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia PWN, Tom 3, Warszawa 1991, s. 719.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Johannes_Eugenius_Warming&oldid=71957801”