John Barclay – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Barclay

John Barclay (ur. 28 stycznia 1582 w Pont-à-Mousson, zm. 15 sierpnia 1621 w Państwie Kościelnym) – szkocki poeta i satyryk[1]. Autor romansu Euphormionis Satyricon (1603–1607) nawiązującego do utworu Petroniusza, utworu Icon sive descriptio animorum (Obraz charakterów)[2], polemiki Pietas (1612)[3], Apologia pro se[4] i Parenesis (1617)[5] oraz alegorycznej powieści Argenis (1621[6], przekład polski Wacława Potockiego, wyd. 1697)[7].

Łukasz Opaliński w Obronie Polski prostował opis Rzeczypospolitej w 8 rozdziale Obrazu charakterów[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. John Barclay, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-10-18] (ang.).
  2. Icon sive descriptio animorum Barclai quinque praecipuarum nationum in Europa 1684.
  3. Pietas, sive publicae pro regibus, ac principibus, et privatae pro Guilielmo Barclaio, parente vindiciae 1612.
  4. Apologia pro se trzecia część Satyricon, 1628.
  5. Paraenesis ad sectarios lib. II 1625, przekład Łukasza Górnickiego Iana Barklaiusza Parænesis To iest, Napominania Y Przestrogi Nowowiernych, Ksiąg Dwoie, Kraków 1628.
  6. Ioannis Barclaii Argenis, wydanie 2 z 1622, Barclay His Argenis, Or, the Loves of Polyarchus & Argenis 1636.
  7. Argenida ktorą Jan Barclaius Polacinie napisał Waclaw Potocki podczaszy krakowski polskim wierszem przetłumaczył Warszawa 1697, Czyniąc zaś zadosyć żądaniu Czytelnikow (...) Roku 1743, De Novo Przedrukowana Poznań 1743. Historya o Argenidzie Krolewnie Sycyliyskiey: Summaryuszem wybrana Z Łacińskich ksiąg Jana Barklaivsza: Ku wiadomości ludzkiey Wydana Kraków 1704. „Argenida” Wacława Potockiego w stosunku do swego oryginału,„Argenida” Wacława Potockiego w stosunku do swego oryginału (recenzja), Dyskursy, ekskursy, wielomówność i pobocza narracyjne (Propozycje interpretacji miejsca dygresji w epice sarmackiej na przykładzie Argenidy Wacława Potockiego).
  8. Polonia Defensa Contra Joannem Barclaium, ubi, occasione ista de regno genteque Polona multa narrantur, hactenus litteris non tradita Gdańsk 1648, przekład Obrona Polski Lwów – Warszawa 1921.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia powszechna PWN, t. 1, Warszawa 1974.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]