Jolanta Nawrot – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jolanta Nawrot-Sprysak
Ilustracja
Jolanta Nawrot (2017)
Data i miejsce urodzenia

1992
Września

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja

Multimedia w Wikimedia Commons

Jolanta Nawrot-Sprysak[1] (ur. 1992 we Wrześni) – polska poetka.

Debiutowała tomikiem Płonące główki, stygnące stópki (WBPiCAK, Poznań 2015)[2], wydanym jako nagroda w Konkursie Poetyckim im. Klemensa Janickiego. Otrzymała za niego wyróżnienie w XII Konkursie Literackim im. Artura Fryza „Złoty Środek Poezji” (Kutno 2016). Laureatka Stypendium Artystycznego Miasta Poznania (2018)[3], w ramach którego ukazały się jej dwie kolejne książki poetyckie: Nagliki i Katalog win (WBPiCAK, Poznań 2019). W 2023 roku wydała kolejny tomik: Yeti, Maria Magdalena i niemowlę (Wydawnictwo Ostatnia Sobota Lata, Warszawa 2023).

Publikowała w czasopismach kulturalno‑literackich, m.in. w „Czasie Kultury”, „Kontencie”, „Wakacie”[4], „EleWatorze”, „Tlenie Literackim”[5] i w „Inter-. Literatura-Krytyka-Kultura”[6], oraz w antologiach poetyckich – Grała w nas gra. Antologia wierszy ludzi przełomowych (FKA, Poznań 2017)[7], Antologia debiutów poetyckich 2015 (K. I. T. Stowarzyszenie Żywych Poetów, Brzeg 2016), Wyjustowani. Antologia młodych twórców (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2018)[8]. Nagradzana i wyróżniana w ogólnopolskich konkursach poetyckich (m.in. II nagroda w XIV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Michała Kajki 2018, wyróżnienie w XXVI Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O liść konwalii” im. Zbigniewa Herberta 2012, wyróżnienie w XLV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim Jesienna Chryzantema 2019, nominacja w 8. Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format 2020[9]).

Współautorka książki Ocalone, nieuśmierzone. O twórczości Włodzimierza Odojewskiego (razem z Wiesławem Ratajczakiem, seria Biblioteki Krytyki Literackiej Kwartalnika „Nowy Napis”, Warszawa-Kraków 2019)[10] i redaktorka publikacji Jak zostać krytykiem i nie zwariować (Wydawnictwo Rys, Poznań 2016).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Anna Molter, Odojewski w Poznaniu [online], Kultura u Podstaw, 6 grudnia 2022 [dostęp 2023-05-29] (pol.).
  2. ↑ Debiut Jolanty Nawrot [online], silesius.wroclaw.pl [dostęp 2019-11-19].
  3. ↑ Stypendia Miasta Poznania rozdane [online], www.poznan.pl [dostęp 2019-11-19] (pol.).
  4. ↑ Wiersze [online], Wakat, 9 listopada 2015 [dostęp 2019-11-19] (pol.).
  5. ↑ Jolanta Nawrot – pięć wierszy – [online] [dostęp 2019-11-19] (pol.).
  6. ↑ JOLANTA NAWROT – 3 wiersze [online], Inter-, 10 stycznia 2018 [dostęp 2019-11-19] (pol.).
  7. ↑ Grała w nas gra. [online], Issuu [dostęp 2019-11-19] (ang.).
  8. ↑ Wyjustowani. Antologia młodych twórców – Wydawnictwo UMK [online], wydawnictwo.umk.pl [dostęp 2019-11-19].
  9. ↑ Nominacje do 8. konkursu Fundacji Duży Format [online], Rynek książki [dostęp 2020-07-30] (pol.).
  10. ↑ Wiesław Ratajczak, Jolanta Nawrot, Ocalone, nieuśmierzone... O twórczości Włodzimierza Odojewskiego [online], Instytut Literatury – wydawca kwartalnika "Nowy Napis" [dostęp 2019-11-19] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jolanta_Nawrot&oldid=72129392”