Joris De Loore – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joris De Loore
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1993
Brugia

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2011

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Bastian Suwanprateep

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

142 (6 listopada 2023)

Australian Open

1Q (2017)

Roland Garros

2Q (2017)

Wimbledon

3Q (2017)

US Open

3Q (2017)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

263 (24 grudnia 2018)

Joris De Loore (ur. 21 kwietnia 1993 w Brugii) – belgijski tenisista, reprezentant kraju w rozgrywkach Pucharu Davisa.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W karierze zwyciężył w jednym deblowym turnieju cyklu ATP Challenger Tour. Ponadto wygrał jedenaście singlowych oraz czternaście deblowych turniejów rangi ITF.

W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 142. miejscu (6 listopada 2023), a w klasyfikacji gry podwójnej na 263. pozycji (24 grudnia 2018).

Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 18 marca 2018 Drummondville Twarda (hala) Dania Frederik Nielsen Wenezuela Luis David Martínez
Kanada Filip Peliwo
6:4, 6:3

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]