Josef Homeyer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bp Josef Homeyer

Josef Homeyer (ur. 1 sierpnia 1929 w Harsewinkel – zm. 30 marca 2010 w Hildesheim) – niemiecki biskup rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Hildesheim od jego nominacji przez Jan Paweł II w dniu 25 sierpnia 1983 do jego przejścia na emeryturę w dniu 20 sierpnia 2004.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Josef Homeyer urodził się w Harsewinkel w Westfalii w 1929 roku jako syn rolnika. Po studiach teologicznych i filozoficznych w Münster i Innsbrucku oraz uzyskaniu doktoratu, w 1958 roku przyjął święcenia kapłańskie w Münster. Następnie pracował jako kapelan wiejski, proboszcz wiejski i nauczyciel w swojej rodzinnej diecezji. Od 1972 do 1983 był sekretarzem Konferencji Biskupów Niemiec, najpierw w Monachium, a następnie w Bonn. Z tego stanowiska kierowniczego 13 listopada 1983 roku został 69. biskupem Hildesheim.

Był założycielem Filozoficznego Instytutu Badawczego w Hanowerze (Forschungsinstitut für Philosophie Hannover) (1988)[1]. W 2005 roku otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Hildesheim[2].

Biskup Homeyer znany był jako orędownik polsko-niemieckiego dialogu i integracji europejskiej.W roku 2003 wraz z grupą 40 księży udał się z pielgrzymką pokutną do grobu świętego Wojciecha w Gnieźnie, gdzie przeprosił Polaków za krzywdy wyrządzone w okresie dwóch ostatnich stuleci przez Niemców[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Josef Homeyer [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-01-06] (ang.).