Julian Mere – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julian Mere (ur. 1966 w Krakowie) – polski aktor telewizyjny i teatralny.

Julian Mere
Data i miejsce urodzenia

1966
Kraków

Zawód

aktor, śpiewak

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził i wychował się w Krakowie. Jeszcze jako uczeń klasy maturalnej wyśpiewał sobie III nagrodę na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie i otrzymał roczne Stypendium im. Wojtka Bellona. Po festiwalu i zdaniu matury dostał się do Szkoły Teatralnej i występował w Piwnicy pod Baranami na zaproszenie Piotra Skrzyneckiego. Studiował pod okiem Jerzego Treli, Krzysztofa Globisza oraz Edwarda Lubaszenki w latach 1986–1990.

W spektaklu dyplomowym (1990) PWST Kraków – Król Ubu w reż. J. Stuhra zagrał rolę tytułową. W tym samym roku uczestniczył w Professional Theater Training Program na Uniwersytecie Wisconsin Milwaukee.

W roku 1990 otrzymał angaż do Teatru Nowego Adama Hanuszkiewicza w Warszawie. Związany był z teatrem przy Puławskiej do roku 2007. W międzyczasie w roku 1996 zagrał główną rolę Majora Filipowicza w niemieckojęzycznym spektaklu Polenliebchen w reż. Wolframa Kremera w Teatrze Gessnerallee w Zurychu.

Dwukrotnie wyróżniony na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1991, 1993). Napisał ballady gitarowe do wierszy Ewy Lipskiej i Wisławy Szymborskiej w programach TVP w reż. Roberta Glińskiego oraz do spektakli Mickiewicz i Słowacki w reż. Adama Hanuszkiewicza w Teatrze Nowym.

Wydał trzy płyty: alternatywną Julo Rapp&Roll, swingującą Paolo Conte oraz autorską Serca potrzeby. Przygotowuje kolejną, do słów Zbigniewa Herberta, oraz pisze nowe teksty dla wielu znanych wykonawców muzyki rozrywkowej. Koncerty, które wykonuje z akompaniamentem gitary akustycznej przypominają występy takich bardów jak Neil Young czy Aleksandr Rozenbaum.

Zagrał w wielu filmach znanych reżyserów: Juliusza Machulskiego, Janusza Kondratiuka, Andrew Davisa, Waldemara Dzikiego, Jerzego Gruzy czy Ryszarda Bugajskiego. Dużą popularność przyniosła mu też gra w Klanie Karpińskiego i Niżyńskiego.

W Mazowieckim Teatrze Muzycznym Operetka reżyseruje oraz gra w operetkach: Wesoła wdówka, Księżniczka Czardasza i Hrabina Marica.

Poza tym prowadzi jako konferansjer i moderator imprezy małe (koncerty muzyki poważnej, wokalne) i duże (biesiady muzyczne, imprezy integracyjne dla firm). Inną dziedziną, którą się zajmuje, jest szkolenie dzieci i młodzieży w elementarnych zadaniach aktorskich. Planuje otwarcie własnego Studia Aktorskiego.

W Teatrze Rampa grał w komedii z piosenkami Babskie party oraz w farso-wodewilu Pińska szlachta (reż. Mikałaj Pinihin), a obecnie można go oglądać w przedstawieniu muzyczno-rewiowym Perły kabaretu Mariana Hemara (reż. Janusz Szydłowski), jako Vana Morrisona w musicalu o Jimie Morrisonie Jeździec burzy (reż. Arkadiusz Jakubik), w Mistrzu i Małgorzacie w reż. Michała Konarskiego oraz w musicalach familijnych w reż. Cezarego Domagały: Pinokio, czyli świerszczowe opowieści, W pogoni za bajką oraz Awantura o Basię. Poza teatrem Nagrał płyty: „Paolo Conte”, „Julo Rap&Roll”, „Serca potrzeby”, „46x Paulo Conte”, „Moi mistrzowie, piosenki czeladnika” Recitale TV: Blue Tango z piosenkami Paulo Conte (TVP 2), Napisał także muzykę do spektakli telewizyjnych: Ewa Lipska, Szymborska reż. Robert Gliński, Rymkiewicz reż. Paweł Trzaska, pisał teksty utworów dla zespołu Kombi Łosowski[1].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1988: Rodzina Kanderów – żołnierz-górnik (nie występuje w napisach) (odc.4)
  • 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – 2 role: przedstawiciel firmy „Atax” u Karwowskiego (odc.8), policjant drogówki (nie występuje w napisach) (odc.12)
  • 1994: Szczur – goryl nieznajomego
  • 1994: Panna z mokrą głową – oficer na Starówce (odc.5)
  • 1994: Panna z mokrą głową – oficer na Starym Mieście w Warszawie
  • 1994: Beyond forgiveness – kierowca Zelepukhina
  • 1994: Bank nie z tej ziemi – ochroniarz prezydenta (odc.13)
  • 1995: Sortez des rangs
  • 1995: Gracze – agent Mossadu
  • 1996: Złote runo – Rosjanin w pociągu (nie występuje w napisach)
  • 1996: Tajemnica Sagali – kolekcjoner na giełdzie (odc.1)
  • 1997: Kiler – ochroniarz Lipskiego
  • 1997 – 2021: Klan – Zenon Kwiatkowski, mąż Danuty, sąsiad Grażyny i Ryszarda Lubiczów
  • 1998: Złotopolscy – policjant z Komendy Stołecznej, kolega Wieśka Gabriela (odc.4,8)
  • 1998: Z pianką czy bez – akwizytor (nie występuje w napisach) (odc.4)
  • 1998: The White Raven – strażnik
  • 1999: Pierwszy milion – strażnik w centrum bankowym
  • 1999: Kilerów 2-óch – ochroniarz Dony (nie występuje w napisach)
  • 2000: Pierwszy milion – strażnik w centrum bankowym
  • 2000: Dom – milicjant (odc.25)
  • 2002 – 2003: Kasia i Tomek – 2 role: grajek w kawiarni (tylko głos) (odc.31 seria 1),muzyk Piotr Jędrkiewicz (odc.30, seria 3)
  • 2003 – 2021: Na wspólnej – wychowawca Pawła (odc.801)
  • 2004: Całkiem nowe lata miodowe – mężczyzna w gitarą na balu (odc.8)
  • 2004 – 2021: Pierwsza miłość – 2 role: ordynator oddziału położniczo-ginekologicznego szpitala, do którego z przedwczesną akcją porodową trafiła Jowita Kaczmarek i poprzez cesarskie cięcie urodziła córkę; organizator rozgrywek Ultraligi „X-Kom Ago” transmitowanej w Telewizji Polsat Games
  • 2005: RajUstopy – Włoch Francesco
  • 2006: Syn gwiazd – Drwal
  • 2006 – 2007: Na dobre i na złe – ojciec Ani Rusek (odc.281,283,284,287)
  • 2007: Teczki – Julian Korecki, asystent Gorzkiewicza
  • 2007 – 2008: Fala zbrodni – mikrobiolog Stanisław Jarecki (odc.99,100,101)
  • 2019: Ślad – aspirant sztabowy Stefan Garda, policjant w dzielnicy Wrocław-Grochów prowadzący dochodzenie w sprawie serii morderstw uczennic (odc.56)
  • 2019: Sztynort 1935 – Dominic Graf von Esti

Spektakle teatralne[1][2][edytuj | edytuj kod]

  • 1991: Ubu Król, czyli Polacy. Improwizacje – Rozpychacz (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 6 kwietnia 1991)
  • 1992: Choinka u Iwanowów – 2 role: stójkowy, Wołodia Komarow (reż. Waldemar Zawodziński) (premiera 27 marca 1992)
  • 1992: Czupurek – Wyżeł (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 3 lipca 1992)
  • 1992: Cząber z Gombra – Mach-Man (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 17 października 1992)
  • 1993: Panna Izabela – Klejn (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 27 marca 1993)
  • 1993: Stronami deszcze stronami pogoda... (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 13 sierpnia 1993)
  • 1993: Iwaszkiewicz – 2 role: Kaziuk,? (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 27 listopada 1993)
  • 1993: Kwili w stajni Bóg – Anioł z wojska (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 31 grudnia 1993)
  • 1994: Zagraj to jeszcze raz, Sam... – Bogart (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 17 września 1994)
  • 1994: Dozwolone od lat 16-stu – Tomasz Zan (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 25 listopada 1994)
  • 1995: Piąty pokój, czyli tęsknota do dobrych obyczajów – Iluzjonista – Gondolier (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 7 kwietnia 1995)
  • 1995: Lila Weneda – Lelum (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 29 września 1995)
  • 1996: Balladyna – Porucznik (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 31 grudnia 1996)
  • 1997: Romeo i Julia – Ojciec Laurenty (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 7 listopada 1997)
  • 1998: Erotyczny karnawałowy wieczór (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 17 stycznia 1998)
  • 1998: Wesele – Widmo (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 17 kwietnia 1998)
  • 1998: Romanse i ballady – 4 role: Brat, Hrabia,?,? (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 9 października 1998)
  • 1999: Crazy for You – Bela Zangler (reż. Wojciech Kępczyński) (premiera 29 stycznia 1999)
  • 1999: Pogoda ducha (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 27 kwietnia 1999)
  • 1999: Czupurek – Wyżeł (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 12 maja 1999)
  • 2000: Kobieta bez skazy – Michał (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 26 lutego 2000)
  • 2000: Widok z mostu – Marco (reż. Tomasz Mędrzak) (premiera 23 marca 2000)
  • 2000: Telepatrzydło moje (reż, Adam Hanuszkiewicz) (premiera 23 września 2000)
  • 2001: Zagraj to jeszcze raz, Sam – Bogart (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 26 września 2001)
  • 2002: O dwóch takich co ukradli... – 4 role: Ojciec;Osioł Patałłach;Pelikan (reż. Cezary Domagała) (premiera 12 stycznia 2002)
  • 2002: Eros i drażnięta – Mopsus (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 29 czerwca 2002)
  • 2002: Piosenki Paolo Conte (reż. Krzysztof Lang) (premiera 3 lipca 2002)
  • 2002: Mickiewiczowska Lekcja Teatr. (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 4 grudnia 2002)
  • 2003: Mąż i żona, czyli sztuka obłapiania – Alfred (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 21 lutego 2003)
  • 2004: Miłość i krew (reż. Adam Hanuszkiewicz) (premiera 29 stycznia 2004)
  • 2004: Tunel (reż. Jacek Kaczmarski) (premiera 23 maja 2004)
  • 2005: Złota kaczka – Wójt (reż. Jan Szurmiej) (premiera 2005)
  • 2006: Księżniczka Czardasza – Feri (reż. Marta Meszaros) (premiera 27 lutego 2006)
  • 2006: Wesoła wdówka – Bogdanowicz (reż. Andrzej Strzelecki) (premiera 11 grudnia 2006)
  • 2007: Bramy czułości (reż. Renata Dymna) (premiera 24 maja 2007)
  • 2008: Perły kabaretu Mariana Hemara – Mąż (reż. Janusz Szydłowski) (premiera 2008)
  • 2009: Pinokio, czyli świerszczykowe opowieści – 3 role: Dyrektor teatru, Gospodarz, Siłacz (reż. Cezary Domagała) (premiera 30 stycznia 2009)
  • 2009: Jeździec burzy – Van Morrison (reż. Arkadiusz Jakubik) (premiera 2009)
  • 2009: Sześć w jednej – 2 role: Amant, Clifford (reż. Grzegorz Warchoł) (premiera 16 października 2009)
  • 2010: Babskie party – Leon (reż. Zdzisław Wardejn) (premiera 25 kwietnia 2010)
  • 2010: Pińska szlachta – 2 role: Bazyli Statkiewicz, Charyton Kutorcha (reż. Mikałaj Pinihin) (premiera 30 września 2010)
  • 2012: Mistrz i Małgorzata – 2 role: Michał Aleksandrowicz Berlioz, Piłat (reż. Michał Konarski) (premiera 27 marca 2012)
  • 2013: Edith i Marlene – 2 role: Komisarz policji, konferansjer (rez. Márta Mészáros) (premiera 5 marca 2013)
  • 2013: Awantura o Basię – Antoni Walicki (reż. Cezary Domagała) (premiera 23 marca 2013)
  • 2014: Rent – Benjamin Coffin III (reż. Jakub Szydłowski) (premiera 24 października 2014)
  • 2014: Kto z was chciałby rozweselić pechowego nosorożca? – Nosorożec (reż. Cezary Domagała) (premiera 7 grudnia 2014)
  • 2015: O dwóch takich co ukradli księżyc – 3 role: Kowal, Łamignat, Poddany (reż. Cezary Domagała) (premiera 27 marca 2015)
  • 2015: Koncert jubileuszowy – (reż. Jakub Wocial) (premiera 30 kwietnia 2015)
  • 2017: Cafe Sax – Pan Czesio (reż. Cezary Domagała) (premiera 20 stycznia 2017)

Muzyka[3][4][edytuj | edytuj kod]

Spektakle telewizyjne[2][3][edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia i Nagrody[1][edytuj | edytuj kod]

  • 2014: Złoty Lew na Festiwalu ART CUP w Zakrzowie
  • 1991 – 1993: Nagrody Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu – wyróżnienia
  • 1986: Laureat III Nagrody Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie
  • 1986: Stypendium im. Wojtka Bellona

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Julian Mere – Teatr Rampa – Poznaj naszą gwiazdę! [online], teatr-rampa.pl, 13 września 2021.
  2. ↑ a b Julian Mere, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-09-15].
  3. ↑ a b FilmPolski – Julian Mere [online], filmpolski.pl [dostęp 2021-09-13].
  4. ↑ Julian Mere – Teatr Rampa – Poznaj naszą gwiazdę! [online], teatr-rampa.pl [dostęp 2021-09-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julian_Mere&oldid=72646489”