Julian Perkal – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
Julian Perkal (ur. 24 kwietnia 1913 w Łodzi, zm. 17 września 1965 we Wrocławiu) – polski profesor, matematyk zajmujący się głównie matematyką stosowaną. Kierownik Katedry Zastosowań Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego (1960–1965) i dziekam Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UW (1956–1958). Członek PAN[1].
Założyciel Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, którego był pierwszym prezesem (1961–1965). Redagował założone przez siebie w 1964 czasopismo „Listy Biometryczne”, które było organem tego towarzystwa (ob. „Biometrical Letters”)[2][1].
Udowodnił, że dla przypadku n=3 problem geometryczny Karola Borsuka ma pozytywne rozwiązanie[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Julian Perkal. muzeum.upwr.edu.pl.
- ↑ „NEWSLETTER. Institute of Mathematics of the Polish Academy of Sciences”, Teresa Ledwina, s. 3, 12/2019
- ↑ Julian Perkal, Sur la subdivision des ensembles en parties de diamètre inférieur, Colloq. Math. 2 (1947), 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Matematyka dla przyrodników i rolników (Warszawa, 1958-63; cz. 1-3)
- Miernik sprawności fizycznej uczniów i uczennic w wieku 7-19 lat. Roman Trześniowski; ze wstępem Juliana Perkala. Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1963.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Perkal Julian (1913–1965). ptb.up.poznan.pl