Julija Leżniewa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julija Leżniewa
Юлия Лежнева
Ilustracja
Julija Leżniewa (maj 2018)
Imię i nazwisko

Julija Michajłowna Leżniewa

Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1989
Jużnosachalińsk

Typ głosu

sopran, mezzosopran koloraturowy

Wydawnictwo

Naïve

Strona internetowa

Julija Michajłowna Leżniewa, ros. Юлия Михайловна Лежнева (ur. 5 grudnia 1989 w Jużnosachalińsku) – rosyjska sopranistka (mezzosopranistka koloraturowa).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Jużnosachalińsku na Sachalinie w rodzinie geofizyków[1]. Kształcenie muzyczne rozpoczęła w wieku 5 lat. W 2004 roku ukończyła z wyróżnieniem szkołę muzyczną im. Grieczaninowa, w 2008 – Konserwatorium Moskiewskie (w klasie śpiewu i fortepianu)[1]. W latach 2008-2010 studiowała w Cardiff International Academy of Voice pod kierownictwem Dennisa O'Neilla[1]. W Cardiff uczestniczyła w kursach mistrzowskich Richarda Bonynge'a, Carla Rizziego, Kiri Te Kanawy, Ileany Cotrubaș i Rebekki Evans[2]. Pobierała także nauki u Jeleny Obrazcowej w 2007 roku w Petersburgu, Alberta Zeddy w 2008 w Accademia Rossiniana w Pesaro[1] oraz w 2009 u Thomasa Quasthoffa podczas Verbier Festival[3].

W wieku 12 lat zaczęła brać udział w konkursach muzycznych. Otrzymała m.in. pierwsze nagrody na The First Elena Obratzsova International Competition of Young Vocalists w 2006[4] oraz na The Sixth Elena Obratzsova International Competition of Young Opera Singers w 2007[4], gdzie zdobyła również nagrodę publiczności[5]. W 2008 otrzymała rosyjską nagrodę Triumf za wkład w kulturę i sztukę[5]. W sierpniu 2009 została najmłodszą w historii zwyciężczynią Mirjam Helin International Singing Competition[6]

Debiutowała w Requiem Mozarta u boku orkiestry Wirtuozy Moskwy pod kierownictwem Władimira Minina[5]. Koncertowała również m.in. w Petersburgu i Moskwie, Japonii, Słowacji, we Włoszech (podczas Rossini Opera Festival w 2008 w Pesaro) a także w Hiszpanii w Santiago de Compostela (msza h-moll Bacha z Les Musiciens du Louvre Grenoble pod batutą Marca Minkowskiego)[5]. W Polsce wystąpiła 9 stycznia 2010 w Warszawie w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego w repertuarze Rossiniego[7]. Wzięła także udział w koncercie na krakowskim Rynku poświęconym ofiarom katastrofy polskiego samolotu rządowego w Smoleńsku[8]. 19 maja 2010 w ramach cyklu Opera Rara wystąpiła w teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w przedstawieniu opery Vivaldiego Ottone in villa (u boku Il Giardino Armonico pod kierownictwem Giovanniego Antoniniego)[9].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bach: B minor Mass; Marc Minkowski / Les Musiciens du Louvre Grenoble / Lucy Crowe / Joanne Lunn / Julija Lezhneva / Blandine Staskiewicz / Nathalie Stutzmann / Terry Wey / Colin Balzer, Markus Brutscher / Christian Immler, Luca Tittoto; Naïve Records
  • Rossini, Rossini Arias, Marc Minkowski / Sinfonia Varsovia, Naïve Records
  • Vivaldi, "Ottone in villa" – Verónica Cangemi, Sonia Prina, Julia Lezhneva, Topi Lehtipuu, Roberta Invernizzi; Il Giardino Armonico, Giovanni Antonini (conductor). Label: Naïve Records RV729
  • Haendel, "Alessandro". Label: Decca Classics
  • Vivaldi, "L'Oracolo in Messenia". Label: Virgin Classics
  • "Alleluia" (Mozart, Vivaldi, Haendel, Porpora). Label: Decca Classics
  • "Pergolesi" – Stabat Mater; Laudate pueri: Confitebor tibi domine, with Philippe Jaroussky: Erato / Warner Classics

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Julia Lezhneva, soprano. Naive Records. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).
  2. ↑ Wywiad z Julią Leżniewą. Operanews.ru, 2009-05-10. [dostęp 2010-05-21]. (ros.).
  3. ↑ Verbier Festival participant list for 2009. Conductingmasterclass.wordpress.com. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).
  4. ↑ a b Clive Paget: Julia Lezhneva: A reason to sing Alleluia!. Limelight Magazine. [dostęp 2015-07-13]. (ang.).
  5. ↑ a b c d Julia Lezhneva (Soprano). Bach-cantatas.com. [dostęp 2010-05-22]. (ang.).
  6. ↑ Prizewinners and Jury 2009. The Mirjam Helin International Singing Competition. [dostęp 2015-07-13]. (ang.).
  7. ↑ Rossini, Sinfonia Varsovia, Marc Minkowski i Julia Lezhneva. Kulturalna.warszawa.pl. [dostęp 2010-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-11)]. (pol.).
  8. ↑ Requiem Mozarta na krakowskim rynku w hołdzie ofiarom. Wprost 24. [dostęp 2010-05-22]. (pol.).
  9. ↑ Program cyklu Opera Rara. Strona oficjalna cyklu Opera Rara. [dostęp 2010-05-22]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julija_Leżniewa&oldid=72008191”