Juliusz Jerzy Herlinger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Juliusz Jerzy Herlinger
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1931
Kraków

Data i miejsce śmierci

8 lub 9 września 1985
Warszawa

Dziedzina sztuki

literatura popularnonaukowa i fantastycznonaukowa, przekład literacki

Juliusz Jerzy Herlinger (ur. 27 listopada 1931 w Krakowie, zm. 8 września lub 9 września[a] 1985 w Warszawie) – polski dziennikarz i pisarz, tłumacz książek z języka rosyjskiego, autor książek popularnonaukowych kierowanych do młodych czytelników[1][2]. Twórca cyklu powieści fantastycznonaukowych o Mister Hopkinsie, wnuku Sherlocka Holmesa[3].

Życie i twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przełożył na język polski m.in. opowiadania fantastycznonaukowe Formuła nieśmiertelności Anatolija Dnieprowa i Radość czynu Gleba Anfiłowa (w antologii Ostatni z Atlantydy Wydawnictwa Iskry, 1964)[4]. W swojej twórczości zajmował się przede wszystkim dziejami odkryć i wynalazków[5]. Książka Wielki wyścig (1971) była poświęcona rozwojowi motoryzacji, a Jak samolot nauczył się latać (1974) historii lotnictwa[5]. Obie pozycje ukazały się w serii „Niezwykłe Dzieje Zwykłych Rzeczy” wydawanej w latach 1971–1975 przez Krajową Agencję Wydawniczą (KAW)[5]. Następnie publikował w nowej serii KAW, „Niezwykłe Sprawy Zwykłego Świata” (książka Zaklęty dźwięk, 1976, i wznowienia)[5]. Obie serie adresowano do młodzieży w wieku 12–14 lat[5].

Bohaterem trylogii o Mister Hopkinsie jest wnuk Sherlocka Holmesa, który buduje wehikuł czasu i z jego pomocą bada historię nauki, spotykając się z wybitnymi postaciami z przeszłości[6]. Pierwsze polskie wydania ukazały się w latach 1968–1983 nakładem Wydawnictwa „Nasza Księgarnia” i zostały wznowione w latach 1997–1998 przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka w serii „Klasyka Dziecięca”[6][7][8].

W latach 70. XX wieku pierwsze dwa tomy cyklu opublikowano się w przekładzie na język słowacki (Mister Hopkins – Sherlockov vnuk, tłum. Oľga Silnická, Bratysława 1972; Mister Hopkins po stopách senzácií, tłum. Oľga Silnická, Bratysława 1974)[9][10].

Juliusz Jerzy Herlinger został pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C-B-49)[11].

Utwory[edytuj | edytuj kod]

Trylogia o Mister Hopkinsie[edytuj | edytuj kod]

  • Mister Hopkins wnuk Sherlocka (1968, wznowienie 1997)
  • Mister Hopkins na tropach sensacji (1970, wznowienie 1997)
  • Nowe przygody Mister Hopkinsa (1983, wznowienie 1998)

Inne książki[edytuj | edytuj kod]

  • Wielki wyścig (1971)
  • Niezwykłe perypetie odkryć i wynalazków (1972)
  • Księga osobliwości (1972)
  • Jak samolot nauczył się latać (1974)
  • Zaklęty dźwięk (1976)
  • Historie niewiarygodne (1977)
  • Człowiek w walce z żywiołem (1978; w serii „Szczęśliwa Siódemka” wydawnictwa KAW), II wydanie jako Siedmiu jeźdźców Apokalipsy (1988)[2]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna (cmentarzekomunalne.com.pl) podaje datę śmierci 8 września 1985, a Encyklopedia Fantastyki datę śmierci 9 września 1985.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michaił Riebrow: Kosmos – ludziom. Juliusz Jerzy Herlinger (tłum.). Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1981, s. 1–180. OCLC 750117057.
  2. a b Juliusz Jerzy Herlinger, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-22].
  3. Mister Hopkins, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-25].
  4. Ostatni z Atlantydy, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-27].
  5. a b c d e Beata Langer: Serie wydawnicze dla dzieci i młodzieży w latach 1945–1989. W: Literatura dla dzieci i młodzieży. T. 4. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2014, s. 280–281. ISBN 978-83-226-2209-4. [dostęp 2023-11-25].
  6. a b Mister Hopkins wnuk Sherlocka, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-25].
  7. Mister Hopkins na tropach sensacji, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-25].
  8. Nowe przygody Mister Hopkinsa, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2023-11-25].
  9. Juliusz Jerzy Herlinger: Mister Hopkins – Sherlockov vnuk. Oľga Silnická (tłum.). Bratysława: Mladé letá, 1972, s. 1–331. OCLC 836742969.
  10. Juliusz Jerzy Herlinger: Mister Hopkins po stopách senzácií. Oľga Silnická (tłum.). Bratysława: Mladé letá, 1974, s. 1–388. OCLC 836738356.
  11. Cmentarz Wojskowy, kwatera C, rząd B, grób 49. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2023-11-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]