Jurij Bakałow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jurij Bakałow
Юрій Бакалов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Mychajłowycz Bakałow

Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1966
Ukraińska SRR

Wzrost

187 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
198?–1988 Metałurh Zaporoże 1 (0)
1988–1993 Torpedo Zaporoże 198 (12)
1993–1994 Podilla Chmielnicki 37 (2)
1994–1995 Nywa Mironówka 34 (0)
1995–1996 Weres Równe 64 (6)
1997–1998 FK Czerkasy 71 (11)
1999–2000 Kremiń Krzemieńczuk 31 (5)
W sumie: 436 (36)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003 Widradny Kijów (asystent)
2005–2006 Arsenał Kijów (rezerwy)
2007 Arsenał Kijów U-17
2007–2010 Arsenał Kijów U-21
2010–2011 Arsenał Kijów
2010–2012 Arsenał Kijów (asystent)
2013 Arsenał Kijów (p.o.)
2014 Sławutycz Czerkasy
2016 SK Zugdidi
2017 Stal Kamieńskie (asystent)
2017–2018 Skała Stryj U-19
2018–2019 FK Lwów
2019–2020 Ruch Lwów
  1. Aktualne na: 25.04.2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Mychajłowycz Bakałow, ukr. Юрій Михайлович Бакалов, ros. Юрий Михайлович Бакалов, Jurij Michajłowicz Bakałow (ur. 16 stycznia 1966) – ukraiński trener piłkarski i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w Metałurhu Zaporoże, a w maju 1988 przeniósł się do Torpeda Zaporoże. Latem 1993 został piłkarzem Podilla Chmielnicki, a w następnym sezonie bronił barw Nywy Mironówka. W lipcu 1995 przeszedł do Weresu Równe. Od początku 1997 występował w FK Czerkasy. Karierę piłkarską zakończył w zespole Kremiń Krzemieńczuk.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 2003 pomagał trenować amatorską drużynę Widradny Kijów. Od 1 lipca 2005 do 31 grudnia 2006 pracował na stanowisku starszego trenera drużyny rezerw Arsenału Kijów. Potem prowadził juniorską drużynę Arsenału. W maju 2007 objął stanowisko starszego trenera młodzieżowej drużyny Arsenału. 18 maja 2010 został wyznaczony na głównego trenera Arsenału[1]. W maju 2011 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[2]. Jednak pozostał w klubie pomagając głównemu trenerowi trenować piłkarzy. W styczniu 2013 po odejściu trenera Leanida Kuczuka ponownie objął prowadzenie Arsenału[3]. 10 października 2013 po problemach finansowych klubu podał się do dymisji[4]. 25 grudnia 2013 podpisał kontrakt z Sławutyczem Czerkasy[5]. 29 lipca 2014 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6]. Na początku stycznia 2016 stał na czele gruzińskiego SK Zugdidi[7]. 25 kwietnia 2016 podał się do dymisji[8]. 16 sierpnia 2018 objął posadę trenera FK Lwów[9][10]. 8 kwietnia 2019 został zwolniony z klubu[11]. 14 grudnia 2019 stał na czele Ruchu Lwów[12].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]