Jurij Fakudis – Wikipedia, wolna encyklopedia
kapral | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1943–1945 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 55. samodzielny batalion saperów |
Stanowiska | saper |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jurij Konstantinowicz Fakudis (ros. Юрий Константинович Факудис; ur. 1925 w Moskwie, zm. 14 stycznia 1945 k. Serocka) – radziecki żołnierz w stopniu kaprala, saper.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w greckiej rodzinie robotniczej. Miał wykształcenie niepełne średnie, pracował jako tokarz w fabryce.
W 1943 został powołany do Armii Czerwonej, od marca 1944 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Wyróżnił się w walkach o wyzwolenie Polski jako saper 55. samodzielnego batalionu saperów w składzie 1. Dywizji Strzeleckiej 70. Armii i 1. Frontu Białoruskiego. 19 lipca 1944 podczas walk o Głowaczów utorował drogę piechocie, rozbrajając 25 min i wiele fugasów, łącznie rozminowując ok. 200 metrów trasy. W nocy na 28 lipca 1944 brał udział w wysadzaniu mostu przez Krznę w rejonie Berezówki, później wraz z żołnierzami odpierał ataki kontrataki wroga, zabijając wielu żołnierzy. W nocy na 13 stycznia 1945 brał udział w forsowaniu Wisły k. Gruczna, unieszkodliwiając wiele min i fugasów. W nocy na 14 stycznia 1945 usuwając przeszkody z drogi oddziału w bezpośredniej bliskości żołnierzy wroga zapewnił sukces swojemu oddziałowi i jego niespodziewanemu atakowi. W tej walce zginął. Został pochowany w pobliżu Serocka.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Sławy I klasy (pośmiertnie, 24 marca 1945)
- Order Sławy II klasy (19 sierpnia 1944)
- Order Sławy III klasy (25 lipca 1944)
I medale.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-09-22]