Kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II (również kanonizacja stulecia^[1]) – uroczystość religijna, która miała miejsce 27 kwietnia 2014^[2] w Watykanie na placu Świętego Piotra, podczas której dwaj papieże XX wieku – błogosławiony Jan XXIII oraz błogosławiony Jan Paweł II – zostali ogłoszeni świętymi Kościoła katolickiego.

5 lipca 2013 w Watykanie miało miejsce oficjalne wydanie dekretu w sprawie cudu za wstawiennictwem bł. Jana Pawła II^[3]. Za cud uznano, jak poinformował ks. Federico Lombardi, zatwierdzone przez lekarzy i teologów z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych i w ich opinii niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia uzdrowienie Floribeth Mory Diaz – Kostarykanki cierpiącej na nieoperacyjnego tętniaka mózgu^[4]. Jako cud opisano sytuację, w której kobieta, oglądając beatyfikację Jana Pawła II, zaczęła się do niego modlić, po czym miała doznać nagłego uzdrowienia^[4]. Papież Franciszek poinformował, że razem z Janem Pawłem II kanonizowany zostanie również bł. Jan XXIII^[3][5]. Papież Franciszek podczas konsystorza w dniu 30 września 2013 wyznaczył na dzień 27 kwietnia 2014^[6] (tj. Niedziela Miłosierdzia Bożego^[7]) kanonizację dwóch papieży Jana Pawła II i Jana XXIII. Jan Paweł II został kanonizowany dziewięć lat po śmierci i trzy lata po beatyfikacji^[8], zaś Jan XXIII pół wieku po śmierci i trzynaście lat po beatyfikacji. W przypadku Jana XXIII papież zdecydował o odstąpieniu od stwierdzenia cudu za wstawiennictwem błogosławionego. Prefektura Domu Papieskiego ogłosiła, że na kanonizację nie będą potrzebne żadne wejściówki i będą mogły wziąć udział wszystkie osoby, które znajdą miejsce na placu św. Piotra, placu Piusa XII oraz Via della Conciliazione^[9]. Burmistrz Rzymu Ignazio Marino ogłosił, że na uroczystość kanonizacji dwóch papieży ma przyjechać 100 światowych przywódców^[10]. 31 marca 2014 ks. Federico Lombardi poinformował, że na tę uroczystość został zaproszony emerytowany papież Benedykt XVI^[11]. 26 kwietnia 2014 rzecznik Watykanu ogłosił, że papież senior przyjął zaproszenie na uroczystość i będzie w gronie koncelebransów podczas mszy świętej kanonizacyjnej Jana XXIII i Jana Pawła II^[12].

24 kwietnia 2014 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął uchwałę uczczenia papieża błogosławionego Jana Pawła II w dniu jego kanonizacji. W głosowaniu wzięło udział 416 posłów, z czego „za” było 380, „przeciw” – 34, a 2 wstrzymało się od głosu^[13].

Według danych szacunkowych w kanonizacji Jana XXIII i Jana Pawła II na placu Świętego Piotra uczestniczyło 800 tys. wiernych^[14].

Była to pierwsza podwójna kanonizacja papieży w XXI wieku i zarazem pierwsza kanonizacja głowy Kościoła od czasu kanonizacji Piusa X w 1954^[15][16] oraz pierwszy raz, kiedy papież kanonizował dwóch swoich poprzedników^[17] i kiedy to na jednej uroczystości przewodniczyło dwóch papieży – emerytowany i obecny^[12].

Przebieg uroczystości[edytuj | edytuj kod]

Uroczysta kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II rozpoczęła się o godz 10:00 na placu św. Piotra^[18] i rozpoczęła ją śpiew Litanii do Wszystkich Świętych oraz procesją ze 100 kardynałami i 1000 biskupami^[18]. Po procesji urzędujący papież podszedł do emerytowanego papieża Benedykta XVI, z którym przywitał się, a wierni ten gest nagrodzili oklaskami^[19]. Na fasadzie bazyliki Świętego Piotra wisiały kanonizacyjne portrety dwóch papieży^[20]. Portret papieża Polaka był taki sam który wisiał w dniu jego beatyfikacji w 2011,w czerwonej pelerynie na niebieskim tle, zaś do tego zdjęcia wybrano taki sam graficznie wizerunek Jana XXIII gdyż w dniu jego beatyfikacji jego portret był malowany^[21]. O godz 10:10 rozpoczął się obrzęd kanonizacji, gdzie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato prosił papieża o włączenie w poczet świętych Jana XXIII i Jana Pawła II:

Ojciec Święty odpowiedział:

O 10:15 Franciszek wygłosił formułę kanonizacjną:

Po tym obrzędzie nastąpiło wniesienie relikwii nowych świętych, gdzie relikwię Jana Pawła II wniosła Floribeth Mora Diaz, zgodnie z opinią Kościoła katolickiego – uzdrowiona przez papieża Polaka^[18], zaś relikwię św. Jana XXIII wniosła rodzina papieża Roncalliego^[22]. Po tym obrzędzie nastąpiła liturgia słowa w językach włoskim, polskim, łacińskim i greckim, następnie następca świętego Piotra wygłosił homilię, podczas której powiedział, że ci dwaj nowi święci „mieli odwagę oglądania ran Jezusa, dotykania Jego zranionych ran”^[23]. Podczas tej homilii św. Jana Pawła II ogłosił patronem rodzin, zaś św. Jana XXIII nazwał „papieżem posłuszeństwa Duchowi Świętemu”^[18]. Po homilii odbyła się modlitwa wiernych, wśród czytających była francuska zakonnica Marie Simon-Pierre Normand, której uzdrowienie uznano za cud dokonany dzięki Karolowi Wojtyle, potrzebny do jego beatyfikacji^[24]. Po zakończonej mszy papież Franciszek odprawił z wiernymi modlitwę Regina Coeli, w rozważaniu przed modlitwą Ojciec Święty podziękował uczestniczącym w tej kanonizacji oraz po kolei pozdrawiał przybyłe delegacje. Następnie wsiadł do papamobile i objeżdżał plac, pozdrawiając wszystkich zebranych wiernych^[18]. Pielgrzymi opuszczając plac udawali się do bazyliki św. Piotra, by modlić się przy grobach obu świętych papieży^[25].

Ostatnim obrzędem, zamykającym obchody kanonizacji, była wizyta papieża Franciszka w polskiej parafii pod wezwaniem świętego Stanisława w Rzymie, gdzie 4 maja 2014 odprawił dziękczynną mszę za dar świętości Jana Pawła II^[26].

Oficjalne delegacje[edytuj | edytuj kod]

17 kwietnia 2014 włoskie ministerstwo spraw wewnętrznych poinformowało, że na uroczystościach kanonizacyjnych oczekiwanych jest 61 delegacji państwowych z 54 krajów, w tym 19 głów państw, 24 premierów i 23 ministrów^[27].

państwo	członkowie delegacji
Afryka
Kamerun	prezydent Paul Biya[28]
Gabon	prezydent Ali Bongo Ondimba[28]
Gwinea Równikowa	prezydent Teodoro Obiang Nguema Mbasogo[28]
Zimbabwe	prezydent Robert Mugabe[28]
Ameryka
Argentyna	przewodniczący Izby Deputowanych Julián Domínguez[28]
Ekwador	prezydent Rafael Correa[28]
Honduras	prezydent Juan Orlando Hernández[29]
Meksyk	pierwsza dama Meksyku Angélica Rivera[28]
Paragwaj	prezydent Horacio Cartes[29]
Salwador	prezydent Mauricio Funes[28]
Stany Zjednoczone	doradca prezydenta USA John Podesta[28]
Wenezuela	minister spraw zagranicznych Elías Jaua[28]
Azja
Liban	prezydent Michel Sulaiman[29] premier Tammam Salam[29]
Republika Chińska	wiceprezydent Wu Den-yih[28]
Europa
Belgia	król Albert II Koburg[30] z żoną – królową Paolą[30]
Bośnia i Hercegowina	prezydent Bakir Izetbegović[29]
Bułgaria	prezydent Rosen Plewnelijew[29] premier Płamen Oreszarski[29]
Chorwacja	prezydent Ivo Josipović[29] premier Zoran Milanović[29]
Francja	premier Manuel Valls[29] były premier François Fillon[28]
Hiszpania	król Jan Karol I Burbon[29] z żoną Zofią[29]
Irlandia	taoiseach Enda Kenny[28]
Kosowo	prezydent Atifete Jahjaga[28]
Liechtenstein	książę Liechtensteinu Hans-Adam II[29]
Litwa	prezydent Dalia Grybauskaitė[29] premier Algirdas Butkevičius[29]
Luksemburg	wielki książę Luksemburga Henryk[29]
Polska	prezydent Bronisław Komorowski, pierwsza dama Anna Komorowska[31][32], premier Donald Tusk[33] były prezydent Aleksander Kwaśniewski z małżonką[32] oraz były prezydent Lech Wałęsa z małżonką[32] Marszałek Sejmu Ewa Kopacz[27], Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz[27]
Słowacja	prezydent Ivan Gašparovič[29] premier Robert Fico[29]
Słowenia	prezydent Borut Pahor[29] premier Alenka Bratušek[29]
Ukraina	minister spraw zagranicznych Andrij Deszczycia[28]
Węgry	prezydent János Áder[29] premier Viktor Orbán[29]
Włochy	prezydent Włoch Giorgio Napolitano[34] premier Matteo Renzi[34]

Organizacje polityczne[edytuj | edytuj kod]

państwo	członkowie delegacji
Unia Europejska	przewodniczący Rady Europejskiej Herman Van Rompuy[29] przewodniczący Komisji Europejskiej José Manuel Durão Barroso[29]

Delegacje kościelne i innych religii[edytuj | edytuj kod]

Na kanonizację przybyła delegacja Kościołów i religii: anglikańskiego, prawosławnego, przedstawiciele społeczności islamskiej oraz żydowskiej z USA, Włoch, Izraela i Argentyny, m.in. rabin Polski Michael Schudrich oraz dwaj rabini z Argentyny Abraham Skórka oraz Claudio Epelman^[35].

Reakcje świata[edytuj | edytuj kod]

Dziennikarze we Włoszech uroczystość tę określili „kanonizacją stulecia”, gdyż po raz pierwszy brało w niej udział dwóch papieży (obecny i emerytowany)^[1]. Jedna z telewizji w Portugalii dzień kanonizacji opisała jako „jeden z najważniejszych dni w historii Kościoła katolickiego”^[1]. W Iraku dzień przed uroczystością odbyła się msza, po której odsłonięto pomnik Jana Pawła II^[36]. Mieszkańcy Libanu, darzący Jana Pawła II wielkim szacunkiem z powodu zwołanego przez niego w 1995 roku synodu poświęconego temu państwu, zorganizowali okolicznościowe nabożeństwa^[36]. Katolicy w Indonezji przygotowali specjalne miejsca, w których można było oglądać transmisje uroczystości, zaś w jednej z archidiecezji w parku odbyło się specjalne nabożeństwo^[36]. W związku z kosztami wyjazdu na kanonizację, dzięki jezuitom część Filipińczyków w handlowej części miasta mogła obejrzeć transmisję uroczystości. W tym samym miejscu w 1981 miało miejsce spotkanie Jana Pawła II z Filipińczykami^[36].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zobacz multimedia związane z tematem: Kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II

• Kanonizacja papieży Jana Pawła II i Jana XXIII. niedziela.pl. [dostęp 2014-04-27].
• Nie lękajcie się być świętymi. diecezja.pl. [dostęp 2014-04-27].