Karin Hänel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karin Hänel

Data i miejsce urodzenia	28 maja 1957 Eschenbach
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Halowe mistrzostwa Europy złoto Grenoble 1981 skok w dal srebro Mediolan 1982 skok w dal

Karin Hänel, po mężu Antretter (ur. 28 maja 1957 w Eschenbach^[1][2]) – niemiecka lekkoatletka, specjalistka skoku w dal, dwukrotna medalistka halowych mistrzostw Europy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W czasie swojej kariery reprezentowała Republikę Federalną Niemiec.Zajęła 8. miejsce w pięcioboju na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu^[3][4], a na kolejnych mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach zajęła 5. miejsce w skoku w dal^[5][6]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián zajęła 7. miejsce w skoku w dal, a na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie 8. miejsce w tej konkurencji^[7]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajęła 7. miejsce^[8].

Zwyciężyła w skoku w dal na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble, wyprzedzając Sigrid Heimann z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i swą koleżankę z reprezentacji RFN Jasmin Fischer^[9]. Ustanowiła wówczas nieoficjalny halowy rekord świata wynikiem 6,77 m (IAAF nie uznawała w tym czasie oficjalnych rekordów świata w hali)^[10]. Na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie zdobyła srebrny medal w tej konkurencji, za Sabine Everts z RFN, a przed Vali Ionescu z Rumunii^[11]. Zajęła 8. miejsce w skoku w dal na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach^[12].

Hänel była mistrzynią RFN w skoku w dal w 1978 oraz wicemistrzynią w tej konkurencji w 1981 i 1982^[13], a także halową mistrzynią RFN w skoku w dal w 1977 i 1978, wicemistrzynią w 1981 i 1982 oraz brązową medalistką w 1979 i 1980^[14].

Jej rekord życiowy w skoku w dal na otwartym stadionie wynosił 6,77 m (ustanowiony 1 września 1982 w Rhede)^[15][16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]