Karl August von Hardenberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karl August von Hardenberg

Data i miejsce urodzenia	31 maja 1750 Essenrode k. Lehre
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1822 Genua
Szef Ministrów Królestwa Prus
Okres	od kwiecień 1804 do luty 1806
Poprzednik	Christian von Haugwitz
Następca	Christian von Haugwitz
Okres	od 26 kwietnia 1807 do 14 lipca 1807
Poprzednik	Karl Friedrich von Beyme
Następca	Heinrich Friedrich Karl vom Stein
Okres	od 4 czerwca 1810 do czerwiec 1822
Poprzednik	Karl Friedrich Ferdinand Alexander von Dohna-Schlobitten
Następca	Otto Karl Friedrich von Voss
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Karl August baron von Hardenberg (ur. 31 maja 1750, zm. 26 listopada 1822)^[1] – reformator, polityk i książę pruski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Reformator, polityk i minister, który odegrał największą rolę wśród reformatorów Prus zagrożonych wówczas zniknięciem z mapy Europy. W 1795 doprowadził do zawarcia pokoju z Francją, co umożliwiło Prusom dokonanie III rozbioru Polski. W 1807 na żądanie Napoleona podał się do dymisji. Przeprowadził reformę państwa w duchu społecznego i gospodarczego liberalizmu. Uporządkował finanse, co umożliwiło Prusom spłacenie kontrybucji nałożonej przez Francję. Inicjator nowej organizacji archiwów, których najważniejszymi funkcjami miało być gromadzenie i udostępnianie materiałów źródłowych dla celów naukowych. Przeprowadził uwłaszczenie chłopów i sekularyzację dóbr kościelnych. Zniósł cechy oraz nadał prawa Żydom ustawą emancypacyjną z 11 marca 1812 r.^[2] Reprezentował Prusy na kongresach w Akwizgranie, Opawie i Weronie. Na kongresie wiedeńskim w latach 1814–1815, zwołanym w celu dokonania zmian terytorialnych i ustrojowych po Wielkiej Rewolucji Francuskiej i wojnach napoleońskich, decydujący głos mieli przedstawiciele pięciu mocarstw, jednym z tych przedstawicieli był Hardenberg.

W 1785 został kawalerem Orderu Orła Białego i Orderu Świętego Stanisława^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]