Karol Niezabytowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Niezabytowski
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1865 ; Oleszewicze
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1952 ; Beckenham
	Minister rolnictwa i dóbr narodowych
Okres	od 2 października 1926; do 7 grudnia 1929
Poprzednik	Aleksander Raczyński
Następca	Wiktor Leśniewski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Stanisław Niezabytowski (ur. 4 listopada 1865 w Oleszewiczach k. Grodna, zm. 26 listopada 1952 w Beckenham (Wielka Brytania)) – polityk konserwatywny, działacz państwowy II Rzeczypospolitej, ziemianin.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej jako syn Konstantego Niezabytowskiego h. Lubicz i Celestyny z Kamieńskich h. Rola^[1]. Ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie (1884) i wydział fizyczno-matematyczny uniwersytetu w Petersburgu (1889). W zaborze rosyjskim działacz organizacji ziemiańskich na Mińszczyźnie (Mińskiego Towarzystwa Rolniczego i Związku Ziemian Mińskich). Gospodarował w swoich majątkach w grodzieńszczyźnie i mińszczyźnie. W latach 1911–1913 członek rosyjskiej Rady Państwa w Petersburgu.

W czerwcu 1918 członek Komitetu Rady Polskiej Ziemi Mińskiej. Po utracie w wyniku traktatu ryskiego swoich rodzinnych posiadłości na Mińszczyźnie (Bacewicze) zarządzał majątkiem żony k. Grodna. Po odzyskaniu niepodległości działacz Związku Ziemian Ziemi Mińskiej. Związany ze środowiskiem konserwatystów wileńskich (żubrów). Po przewrocie majowym (1926) w konsekwencji porozumienia Józefa Piłsudskiego ze środowiskiem konserwatywnym, mającego na celu oddzielenie go od narodowej demokracji (zjazdy w Nieświeżu i Dzikowie), Niezabytowski został ministrem rolnictwa w pierwszym rządzie Józefa Piłsudskiego, czwartym Kazimierza Bartla i rządzie Kazimierza Świtalskiego. Funkcję tę pełnił od 2 października 1926 do 7 grudnia 1929. Współzałożyciel Organizacji Zachowawczej Pracy Państwowej.

W latach 1928–1930 senator RP z listy BBWR, wybrany w województwie poleskim^[2].

Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 na emigracji we Francji, następnie w Wielkiej Brytanii, gdzie zmarł w domu opieki „Antokol” w Beckenham. Pochowany został na Beckenham Cemetery (E1 22635)^[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był mężem Zofii Łęskiej^[4] h. Ostoja (1878–1962), z którą miał 5 dzieci: Krzysztofa (1900–1920), Michała Konstantego (1901–1916), Marię Celestynę (1903–1994), Izabelę (1906–2000) i Helenę Elżbietę (1913–1997)^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)^[5]

W literaturze[edytuj | edytuj kod]

Karol Niezabytowski występuje pod zmienionym nazwiskiem ("pan Nieśmiertelny") jako jedna z postaci w powieści Nadberezyńcy Floriana Czarnyszewicza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Karol Stanisław Niezabytowski h. Lubicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-08-20] .
↑ Tadeusz i Karol Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–1933. Podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe, Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, Poznań 1928, s. 251.
↑ Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-20] (pol.).
↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 211−212. [dostęp 2021-08-20].
↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za przyczynienie się do rozwoju rolnictwa”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jacek Majchrowski (pod red.), Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994.

[:0-1] Karol Stanisław Niezabytowski h. Lubicz [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-08-20] .

[2] Tadeusz i Karol Rzepeccy, Sejm i Senat 1928–1933. Podręcznik zawierający wyniki wyborów w województwach, okręgach i powiatach, podobizny posłów sejmowych i senatorów, statystyki i mapy poglądowe, Wielkopolska Księgarnia Nakładowa Karola Rzepeckiego, Poznań 1928, s. 251.

[3] Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-20] (pol.).

[4] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 211−212. [dostęp 2021-08-20].

[5] M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 351 „za przyczynienie się do rozwoju rolnictwa”.

[6] 17 listopada 1918 do 25 kwietnia 1927

[7] 25 kwietnia 1927 do 1 lipca 1932

[8] 24 lipca 1923 do 1 lipca 1932

[9] 1 lipca 1932 do 30 września 1939

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[A]

[B]

[C]

[D]

W dniu zaprzysiężenia	Józef Piłsudski Kazimierz Bartel Gabriel Czechowicz Stanisław Jurkiewicz Eugeniusz Kwiatkowski Aleksander Meysztowicz Jędrzej Moraczewski Karol Niezabytowski Paweł Romocki Felicjan Sławoj Składkowski Witold Staniewicz August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Gustaw Dobrucki Bogusław Miedziński

W dniu zaprzysiężenia	Kazimierz Bartel Gabriel Czechowicz Stanisław Jurkiewicz Alfons Kühn Eugeniusz Kwiatkowski Aleksander Meysztowicz Bogusław Miedziński Jędrzej Moraczewski Karol Niezabytowski Józef Piłsudski Felicjan Sławoj Składkowski Witold Staniewicz Kazimierz Świtalski August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Stanisław Car Tadeusz Grodyński p.o.

Ministrowie rolnictwa i dóbr państwowych^[A] Ministrowie rolnictwa^[B]	Franciszek Wojda Błażej Stolarski Stanisław Janicki Zygmunt Chmielewski Franciszek Bardel Franciszek Bujak Juliusz Poniatowski Józef Raczyński Jerzy Gościcki Alfred Chłapowski Józef Raczyński Stanisław Janicki Władysław Kiernik Józef Raczyński Aleksander Raczyński Karol Niezabytowski Wiktor Leśniewski Leon Janta-Połczyński Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie reform rolnych^[C]	Stanisław Osiecki Zdzisław Ludkiewicz Stanisław Janicki Wiesław Kopczyński Józef Radwan Józef Raczyński Witold Staniewicz Leon Kozłowski Seweryn Ludkiewicz
Ministrowie rolnictwa i reform rolnych^[D]	Seweryn Ludkiewicz Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski Juliusz Poniatowski

W dniu zaprzysiężenia	Kazimierz Świtalski Ignacy Boerner Stanisław Car Sławomir Czerwiński Felicjan Sławoj Składkowski Alfons Kühn Eugeniusz Kwiatkowski Ignacy Matuszewski p.o. Jędrzej Moraczewski Karol Niezabytowski Józef Piłsudski Aleksander Prystor Witold Staniewicz August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu