Karolos Papulias – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karolos Papulias
Κάρολος Παπούλιας
Data i miejsce urodzenia	4 czerwca 1929 ; Janina
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 2021 ; Ateny
	Prezydent Republiki Greckiej
Okres	od 12 marca 2005; do 13 marca 2015
Przynależność polityczna	PASOK
Poprzednik	Konstandinos Stefanopulos
Następca	Prokopis Pawlopulos
	Minister spraw zagranicznych Grecji
Okres	od 1993; do 1996
Przynależność polityczna	PASOK
Poprzednik	Michalis Papakonstandinu
Następca	Teodoros Pangalos
	Minister spraw zagranicznych Grecji
Okres	od 1985; do 1989
Przynależność polityczna	PASOK
Poprzednik	Joanis Charalambopulos
Następca	Dzanis Dzanetakis
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Karolos Papulias (gr. Κάρολος Παπούλιας, wym. [ˈ k a r o l o s p a ˈ p u ʎ a s ]; ur. 4 czerwca 1929 w Janinie, zm. 26 grudnia 2021^[1] w Atenach) – grecki polityk, działacz Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego (PASOK), długoletni poseł do Parlamentu Hellenów, dwukrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 2005–2015 prezydent Grecji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w nomosie Janina jako syn generała brygady Jeorjosa Papuliasa. W młodości trenował piłkę ręczną, wchodził w skład kadry narodowej. Był również mistrzem Grecji w skoku o tyczce.

Studiował prawo na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach oraz na Uniwersytecie w Mediolanie, po czym uzyskał doktorat Uniwersytecie Kolońskim. Od 1963 praktykował jako prawnik, współpracował też z instytutem naukowym w Monachium zajmującym się tematyką Europy Południowo-Wschodniej. W okresie dyktatury czarnych pułkowników (1967–1974) pozostawał na emigracji, współtworzył antyrządowe audycje dla greckiej rozgłośni radiowej Deutsche Welle, uczestniczył w powoływaniu opozycyjnych organizacji politycznych działających w ramach diaspory.

W 1974 dołączył do komitetu centralnego Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego, od 1975 do 1985 był sekretarzem PASOK-u do spraw międzynarodowych. W 1977 po raz pierwszy został wybrany na posła do Parlamentu Hellenów w okręgu wyborczym Janina. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1981, 1985, czerwcu 1989, listopadzie 1989, 1990, 1993, 1996 i 2000. Mandat deputowanego sprawował do 2004^[2], gdy nie ubiegał się o reelekcję. Od 1985 był prezesem greckiego zrzeszenia sportowego, współtworzył również stowarzyszenie zajmujące się dziedzictwem języka greckiego.

Od października 1981 do lutego 1984 pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych. Następnie do lipca 1985 był zastępcą ministra. Od lipca 1985 do lipca 1989 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Andreasa Papandreu. Od listopada 1989 do lutego 1990 był wiceministrem obrony narodowej w technicznym gabinecie Ksenofona Zolotasa. W październiku 1993 premier Andreas Papandreu ponownie powierzył mu kierownictwo MSZ, stanowisko to zajmował do stycznia 1996. Jako minister spraw zagranicznych działał na rzecz włączenia Cypru do Unii Europejskiej, a także uczestniczył przy rozwiązywaniu konfliktów na Bliskim Wschodzie.

12 grudnia 2004 premier Kostas Karamanlis z Nowej Demokracji zaproponował jego kandydaturę na stanowisko prezydenta Grecji po kończącym drugą kadencję Konstandinosie Stefanopulosie. W głosowaniu w Parlamencie Hellenów Karolos Papulias został wybrany na ten urząd 279 głosami deputowanych ND i PASOK-u (na 300 możliwych). Pierwszą kadencję rozpoczął 12 marca 2005^[3]. 3 lutego 2010 został wybrany na drugą kadencję, otrzymując 268 głosów. Poparli go ponownie parlamentarzyści PASOK-u i Nowej Demokracji, a także przedstawiciele prawicowej partii LAOS. Deputowani dwóch partii komunistycznych ponownie wstrzymali się od głosu^[4]^[5]. Zakończył pełnienie tej funkcji 13 marca 2015^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony licznymi odznaczeniami zagranicznymi, w tym Orderem Słonia (2006)^[6], Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995)^[7], Orderem Orła Białego (2013)^[8] oraz medalem jubileuszowym „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej^[9].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Marią Panu, ojciec trzech córek.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Former Greek President Papoulias passes away. ekathimerini.com, 26 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-26]. (ang.).
↑ Papoulias Karolos. hellenicparliament.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
↑ ^a ^b Leaders of Greece. zarate.eu. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
↑ Πανηγυρική επανεκλογή Παπούλια. tanea.gr, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (gr.).
↑ Greek President Karolos Papoulias wins second term. bbc.co.uk, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2017-04-18]. (duń.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 1995 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1996 r. nr 11, poz. 119).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 lipca 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 866).
↑ 9 мая, понедельник: с Днем Победы!. polit.ru, 9 maja 2005. [dostęp 2022-04-05]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Karolos Papoulias. cidob.org. [dostęp 2017-04-18]. (hiszp.).
Former Presidents: Karolos Papoulias. presidency.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).

[1] Former Greek President Papoulias passes away. ekathimerini.com, 26 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-26]. (ang.).

[2] Papoulias Karolos. hellenicparliament.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).

[zarate-3] Leaders of Greece. zarate.eu. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).

[4] Πανηγυρική επανεκλογή Παπούλια. tanea.gr, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (gr.).

[5] Greek President Karolos Papoulias wins second term. bbc.co.uk, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).

[6] Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2017-04-18]. (duń.).

[7] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 1995 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1996 r. nr 11, poz. 119).

[8] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 lipca 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 866).

[9] 9 мая, понедельник: с Днем Победы!. polit.ru, 9 maja 2005. [dostęp 2022-04-05]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

1924–1935	Pawlos Kunduriotis (1924–1926) Teodoros Pangalos (p.o., 1926) Teodoros Pangalos (1926) Pawlos Kunduriotis (p.o., 1926) Pawlos Kunduriotis (1926–1929) Aleksandros Zaimis (p.o., 1929) Aleksandros Zaimis (1929–1935)
1973–1974	Jeorjos Papadopulos (1973) Fedon Gizikis (1973–1974)
od 1974	Michail Stasinopulos (1974–1975) Konstandinos Tsatsos (1975–1980) Konstandinos Karamanlis (1980–1985) Joanis Alewras (p.o., 1985) Christos Sardzetakis (1985–1990) Konstandinos Karamanlis (1990–1995) Konstandinos Stefanopulos (1995–2005) Karolos Papulias (2005–2015) Prokopis Pawlopulos (2015–2020) Ekaterini Sakielaropulu (od 2020)