Kassander – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kassander
Ilustracja
Moneta Kassandra z jego podobizną
Król Macedonii
Okres

od 305 p.n.e.
do 297 p.n.e.

Poprzednik

Aleksander IV

Następca

Filip IV

Dane biograficzne
Dynastia

Antypatrydzi

Data urodzenia

ok. 358 p.n.e.

Data i miejsce śmierci

297 p.n.e.
Pella

Ojciec

Antypater

Małżeństwo

Tessalonika

Dzieci

Filip IV, Aleksander V, Antypater I

Kassander (Kasander) (gr. Κασσανδρος Kassandros; ur. ok. 358 r. p.n.e., zm. 297 r. p.n.e) – syn Antypatra, jeden z diadochów, władca Macedonii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci Aleksandra Macedońskiego wraz z Eumenesem, Antypatrem, Antygonem, Ptolemeuszem, Lizymachem, Seleukosem i Perdikkasem podjął próbę zachowania utworzonego przez Aleksandra imperium. W trakcie wojny domowej (318-315 p.n.e.) ogłosił się królem Macedonii z nowej dynastii Antypatrydów i dla ugruntowania swej władzy rozkazał zamordować Roksanę, wdowę po Aleksandrze Wielkim, oraz ich potomka, małoletniego Aleksandra.

Pojął za żonę Tessalonikę, córkę Filipa II Macedońskiego i założył nazwane na jej cześć miasto Tesalonika (dzis. Saloniki).

Był ojcem trzech królów Macedonii: Aleksandra V, Filipa IV i Antypatra I.