Katarzyna Bonda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Katarzyna Bonda
Ilustracja
Katarzyna Bonda (2015)
Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1977
Białystok

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

powieść kryminalna

Ważne dzieła
  • Sprawa Niny Frank
  • Florystka
  • Pochłaniacz
  • Okularnik
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Katarzyna Bonda (ur. 26 sierpnia 1977 w Białymstoku) – polska dziennikarka i scenarzystka białoruskiego pochodzenia, pisarka, autorka bestsellerowych powieści kryminalnych. W 2015 sprzedała 105 tys. egzemplarzy swojej powieści, Okularnik. Książka Pochłaniacz sprzedała się w 90 tys. sztukach, a Tylko martwi nie kłamią w 75 tys.[1]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1977 w Białymstoku[2][3], wychowała w Hajnówce, w rodzinie o korzeniach białoruskich[4].

W Hajnówce ukończyła szkołę podstawową oraz Liceum Ogólnokształcące z Dodatkową Nauką Języka Białoruskiego. W czasie nauki w szkole średniej zainteresowała się dziennikarstwem i w następnych latach pisała do lokalnych czasopism. Od 5. roku życia do końca liceum uczyła się gry na fortepianie[5]. W latach 1998–2004 studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim[6]. Ukończyła też studia na kierunku scenopisarstwo w PWSFTviT. Następnie przez 12 lat pracowała jako dziennikarka w redakcjach między innymi „Super Expressu”, „Newsweeka”, „Wprost”[7], TVP, „Miesięcznika Zdrowie”, „Naj”, „Expressu Wieczornego” i „Kuriera Podlaskiego”. Wykłada w szkole kreatywnego pisania w Warszawie, a także utworzyła własną szkołę i portal o pisaniu.

W wieku 28 lat spowodowała śmiertelny wypadek samochodowy, za co otrzymała karę pozbawienia wolności w zawieszeniu. Wydarzenie to okazało się przełomem w jej życiu – porzuciła zawód dziennikarki i zajęła się pisarstwem[8][9]. W 2007 zadebiutowała powieścią kryminalną Sprawa Niny Frank, która zdobyła uznanie i została nominowana do Nagrody Wielkiego Kalibru[7], a przez wydawnictwo Media Express została wyróżniona nagrodą Debiut Roku. Okularnik zdobył tytuł Bestsellera Empiku 2015 w kategorii literatura polska[10].

Do polskiej powieści kryminalnej wprowadziła nowy typ detektywa, którym jest psycholog policyjny Hubert Meyer. Postać ta występuje w powieściach: Sprawa Niny Frank (2007), Tylko martwi nie kłamią (2010) i Florystka (2012) oraz epizodycznie w Okularniku (2015). Napisała także dokumenty kryminalne Polskie morderczynie (2008) i Zbrodnia niedoskonała (2009, z Bogdanem Lachem).

Ma córkę Ninę[11].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Seria: Hubert Meyer – psycholog śledczy[edytuj | edytuj kod]

  • Sprawa Niny Frank (2007)[7]
  • Tylko martwi nie kłamią (2010)[7]
  • Dziewiąta runa (2011), zmienione wydanie Sprawy Niny Frank[12][13]
  • Florystka (2012)
  • Nikt nie musi wiedzieć (05.05.2021)
  • Klatka dla niewinnych (28.07.2021)
  • Balwierz (13.10.2021)
  • Zimna sprawa (18.05.2022)
  • Kobieta w walizce (09.11.2022)
  • Urodzony morderca (12.04.2023)

Seria: Cztery żywioły Saszy Załuskiej (tetralogia kryminalna)[14][edytuj | edytuj kod]

  • Pochłaniacz. Powietrze (21.05.2014)[15]
  • Okularnik. Ziemia (2015)[14]
  • Lampiony. Ogień (28.09.2016)[16]
  • Czerwony pająk. Woda (23.05.2018)[17]

Trylogia Kryminalna „Wiara, Nadzieja, Miłość”[18][edytuj | edytuj kod]

  • Miłość leczy rany. Wiara (30.10.2019)[19]
  • Miłość czyni dobrym. Nadzieja (25.11.2020)[20]
  • Miłość pokonuje śmierć. Miłość (12.07.2023)

Seria: Jakub Sobieski[edytuj | edytuj kod]

  • O włos (23.03.2022)[21]
  • Ze złości (10.08.2022)[21]
  • Do cna (10.02.2023)[21]
  • Na uwięzi (08.11.2023)[21]

Pozostałe[edytuj | edytuj kod]

  • Polskie morderczynie (2008)[7]
  • Zbrodnia niedoskonała (2008)[7]
  • Cicha 5 (2014). Opracowanie zbiorowe[22].
  • Maszyna do pisania. Kurs kreatywnego pisania (2015) ISBN 978-83-7758-907-6[23].
  • NieObcy (2015). Opracowanie zbiorowe[24]
  • Motyw ukryty. Zbrodnie, sprawcy i ofiary. Z archiwum profilera (2020)[25]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-10-19].
  2. ↑ Katarzyna Bonda obwąchuje Łódź. „Dziś ukradli tu prąd” w: Gazeta Wyborcza-Łódź
  3. ↑ Informacje biograficzne na oficjalnej stronie autorki. [dostęp 2017-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-15)].
  4. ↑ Paweł Smoleński. Katarzyna Bonda. My ze spalonych wsi. „wyborcza.pl”, luty 2016. Gazeta Wyborcza. [dostęp 2016-03-08]. 
  5. ↑ Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Katarzyna Bonda | Wywiady. wywiadowcy.pl. [dostęp 2017-03-11]. (pol.).
  6. ↑ Ryszard Pater (red.): Encyklopedia Hajnówki. s. 14. [dostęp 2014-11-18]. (pol.).
  7. ↑ a b c d e f Katarzyna Bonda. Lubimyczytać.pl Sp. z o.o.. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
  8. ↑ Audycja "Kultowe Rozmowy"
  9. ↑ Aleksandra Boćkowska: Katarzyna Bonda: ten dzień zmienił wszystko. onet.pl, 2013-01-17. [dostęp 2019-06-11].
  10. ↑ Bestsellery Empiku 2015 przyznane [online], www.wirtualnywydawca.pl, 17 lutego 2016 [dostęp 2016-02-22].
  11. ↑ Karolina Wagner: Katarzyna Bonda: Macierzyństwo nie mieściło się w moich planach. To był błąd. 2018-03-29. [dostęp 2019-03-21].
  12. ↑ Dziewiąta runa. Empik. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
  13. ↑ Nowa odsłona „Sprawy Niny Frank”, czyli „Dziewiąta runa”. [dostęp 2015-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)]. (pol.).
  14. ↑ a b Okularnik – Katarzyna Bonda. Lubimyczytać.pl Sp. z o.o.. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
  15. ↑ Królowa polskiego kryminału w Odwachu. EVOPRESS spółka z o.o.. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
  16. ↑ Maria Olecha, Nowy kryminał Katarzyny Bondy "Lampiony". Premiera książki 28 września [online] [dostęp 2016-09-27].
  17. ↑ Czerwony Pająk - Księgarnia Internetowa MUZA SA [online], Księgarnia Internetowa MUZA SA [dostęp 2018-05-27] (pol.).
  18. ↑ Miłość leczy rany | Katarzyna Bonda [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
  19. ↑ Katarzyna Bonda, Miłość leczy rany, Warszawa, ISBN 978-83-287-1264-5, OCLC 1129384797 [dostęp 2021-01-21].
  20. ↑ Miłość czyni dobrym, wyd. I, Warszawa: Muza Warszawskie Wydawnictwo Literackie, 2020, ISBN 978-83-287-1550-9, OCLC 1228830744 [dostęp 2021-01-21].
  21. ↑ a b c d Seria kryminalna z Jakubem Sobieskim.
  22. ↑ Filia - Cicha 5 [online], www.wydawnictwofilia.pl [dostęp 2017-04-12] (pol.).
  23. ↑ Katarzyna Bonda, Maszyna do pisania : kurs kreatywnego pisania, wyd. I, Warszawa, ISBN 978-83-7758-907-6, OCLC 911136767 [dostęp 2021-01-21].
  24. ↑ NieObcy | Katarzyna Bonda [online], katarzynabonda.pl [dostęp 2017-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-09] (pol.).
  25. ↑ Bogdan Lach, Motyw ukryty : zbrodnie, sprawcy i ofiary, z archiwum profilera, wyd. I, Warszawa, ISBN 83-287-1426-4, OCLC 1176277977 [dostęp 2021-01-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Bonda&oldid=72717485”