French
DeutschKatarzyna Surmiak-Domańska – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Katarzyna Surmiak-Domańska (2023) | |
| Imię i nazwisko urodzenia | Katarzyna Surmiak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1967 |
| Zawód, zajęcie | |
| Miejsce zamieszkania | |
| Uczelnia | |
| Pracodawca | „Gazeta Wyborcza” |
| Dzieci | Julia Domańska |
Katarzyna Surmiak-Domańska (ur. 1967 w Olsztynie) – polska reporterka[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1980 roku zagrała główną rolę Kaśki Marczak w serialu telewizyjnym dla młodzieży Tylko Kaśka, opartym na motywach powieści Janiny Zającówny pod tytułem Heca z Łysym[2][3].
Absolwentka filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim[4]. W latach 1993–1994 prowadziła audycje dotyczące muzyki poważnej w warszawskiej rozgłośni Radio Mozart, a w latach 2012–2013 program Hot Doc w telewizji Planete + poświęcony filmom dokumentalnym[5].
Od 1995 r. związana z „Gazetą Wyborczą”. Publikuje reportaże, wywiady i eseje o tematyce społecznej i kulturalnej. Jej teksty ukazują się w dodatkach „Gazety Wyborczej”: „Duży Format”, „Wysokie Obcasy” oraz czasopiśmie „Książki. Magazyn do czytania”
W swoich tekstach przeciwstawia się kulturze patriarchatu i kulturze macho, opisuje także zjawiska rasizmu i nacjonalizmu. Bohaterami jej tekstów były ofiary przemocy w rodzinie, księży pedofilów w Polsce i w Irlandii, ale także ludzie samotni, nieprzystosowani, wykluczeni, także ze względu na identyfikację seksualną. Szczególnie interesuje się kulturą i historią Stanów Zjednoczonych, najwięcej tekstów poświęciła południowemu regionowi USA, tzw. Pasowi Biblijnemu. W 2013 roku wzięła udział w zjeździe Ku Klux Klanu w stanie Arkansas[6][7].
Była asystentką reżysera oraz współautorką scenariusza do filmu dokumentalnego Licheńskie proroctwo z 2001[8].
Od 2010 roku współpracuje jako wykładowczyni i tutorka z Polską Szkołą Reportażu (szkoła założona przez Instytut Reportażu)[9].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- 2007 – Beznadziejna ucieczka przed Basią – reportaże seksualne, W.A.B., ISBN 978-83-7414-255-7, zbiór reportaży
- 2011 – Żyletka, Agora, ISBN 978-83-268-0531-8, zbiór reportaży
- 2012 – Mokradełko, Czarne, ISBN 978-83-7536-364-7, reportaż
- 2015 – Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość, Czarne, ISBN 978-83-8049-143-4, reportaż; wyd. czeskie: Ku-klux-klan. Tady bydlí láska, przeł. Jarmila Horáková, Absynt, 2017, ISBN 978-80-89876-49-5[10],
- 2018 – Kieślowski. Zbliżenie, Agora, ISBN 978-83-2682-699-3, biografia[11]
- 2021 – Czystka, Czarne, ISBN 978-83-8191-318-8
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- Reportaż Mokradełko znalazł się w finale Nagrody Literackiej „Nike” 2013[12].
- Książka Ku Klux Klan: Tu mieszka miłość była nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego 2015 za Reportaż Literacki[13], do Nagrody Literackiej „Nike” 2016[14] oraz do Nagrody im. Beaty Pawlak w 2016[15].
- Laureatka Literackiej Nagrody Warmii i Mazur za rok 2021 oraz nominowana do Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” 2022 za książkę Czystka[16][17].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Ma córkę Julię. Mieszka w Warszawie i w Puszczy Białowieskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Katarzyna Surmiak-Domańska. Wydawnictwo Czarne. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ tylko Kaśka wspomnienia na temat serialu na stronie nostalgia.pl
- ↑ Katarzyna Surmiak w bazie filmpolski.pl
- ↑ Katarzyna Surmiak-Domańska reporterka. conradfestival.pl. [dostęp 2017-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
- ↑ Kuba Wajdzik: Katarzyna Surmiak-Domańska prowadzącą Hot Doc. portalmedialny.pl, 2017-05-12. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ Katarzyna Surmiak-Domańska: Lincze w Ameryce. Pocztówka ze śmiercią. wyborcza.pl, 2015-09-02. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ 2015-09: Katarzyna Surmiak-Domańska, "Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość.". culture.pl. [dostęp 2017-12-11].
- ↑ Katarzyna Surmiak-Domańska w bazie filmpolski.pl
- ↑ Wykładowcy i Goście Specjalni Polskiej Szkoły Reportażu. Instytut Reportażu. [dostęp 2017-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-12)].
- ↑ Ku-klux-klan. Tady bydlí láska. absynt.sk. [dostęp 2017-12-11]. (słow.).
- ↑ Kieślowski. Zbliżenie
- ↑ Nike 2013. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-06].
- ↑ Nominacje do Nagrody Kapuścińskiego 2015 [online], www.instytutksiazki.pl [dostęp 2016-03-06].
- ↑ Nagroda Nike 2016 – nominacje. Oto 20 książek roku [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-05-19].
- ↑ Znamy nominowanych do Nagrody im. Beaty Pawlak / [online], www.instytutksiazki.pl, 30 września 2016 [dostęp 2016-10-02].
- ↑ Literacka Nagroda Warmii i Mazur. Poznaliśmy laureatów [online], olsztyn.tvp.pl, 22 maja 2022 [dostęp 2022-06-24] (pol.).
- ↑ Literacka Nagroda Europy Środkowej Angelus 2022. Poznaj długą listę książek [online], www.wroclaw.pl, 30 czerwca 2022 [dostęp 2022-07-01] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Notka biograficzna. conradfestival.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-29)]. na stronie conradfestival.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jak Ku Klux Klan "zmiękczył" swój rasizm. Dwójka – Program 2 Polskiego Radia, 2015-09-14. [dostęp 2015-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-28)].