Katastrofa B-52 pod Goldsboro w 1961 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Katastrofa B-52 pod Goldsboro

Jedna z bomb po upadku
Państwo	Stany Zjednoczone
Miejsce	Goldsboro, Karolina Północna
Data	24 stycznia 1961
Rodzaj	awaria samolotu, zagrożenie wybuchem jądrowym
Przyczyna	uszkodzenie skrzydła
Ofiary śmiertelne	3 osoby
Statek powietrzny
Typ	B-52
Użytkownik	USAF
Liczba załogi	8 osób
Ofiary śmiertelne	3 osoby
Położenie na mapie Karoliny Północnej miejsce zdarzenia
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce zdarzenia
35,5°N 77,8°W/35,512300 -77,846300

Katastrofa B-52 pod Goldsboro – wypadek lotniczy, który wydarzył się 24 stycznia 1961 w pobliżu miasta Goldsboro w Karolinie Północnej, w Stanach Zjednoczonych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W nocy z 23 na 24 stycznia 1961 r. bombowiec B-52 przenoszący dwie bomby wodorowe MK39 o łącznej mocy 3,8 megatony, w wyniku wycieku paliwa ze skrzydła stał się niesterowalny i zaczął opadać^[1]. Ośmioosobowa załoga opuściła spadający samolot^[2], pięciu członkom udało się przeżyć. Przenoszone przez samolot bomby, w wyniku rozpadu opadającego samolotu, rozpoczęły procedurę uzbrajania, prowadzącą do detonacji. Splot szczęśliwych zbiegów okoliczności zapobiegł katastrofie nuklearnej. W jednej z bomb nie otworzył się spadochron, w wyniku czego uderzyła ona w ziemię, co wstrzymało proces uzbrajania. W drugiej spadochron otworzył się, jednak utraciła ona źródło zasilania, co wstrzymało proces. Bomba zawisła na drzewie wraz ze spadochronem. Wojsko amerykańskie wykupiło grunt, w który wbiła się pierwsza bomba, by zapobiec wykopaniu jej przez osoby niepowołane^[3]. Sprawa została ujawniona w 2013 roku przez Erica Schlossera w książce Command and Control. W czerwcu 2014 roku armia USA odtajniła raport w tej sprawie. Gdyby choć jedna z bomb wybuchła, doszłoby do katastrofy na niespotykaną skalę. Dla porównania bomby zrzucone na Hiroszimę i Nagasaki miały moc 0,01 i 0,02 megatony^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]