Kaznodzieja Domu Papieskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kaznodzieja Domu Papieskiego, także Kaznodzieja Apostolski − członek dworu papieskiego, którego obowiązkiem jest wygłoszenie cotygodniowego kazania w okresie adwentu i Wielkiego Postu dla papieża, kardynałów, biskupów i prałatów oraz wyższych przełożonych zakonów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zwyczaj powierzania obowiązku kaznodziei adwentowego i wielkopostnego kolejnym czterem prokuratorom generalnym zakonów żebrzących (franciszkanom, dominikanom, karmelitanom i augustianom) sięga epoki średniowiecza. Sam urząd Kaznodziei Apostolskiego powstał za pontyfikatu papieża Pawła IV (1555-1559). W ciągu wieków papieże powierzali ten urząd różnym zgromadzeniom zakonnym. W brewe Inclytum Fratrum Minorum z 1743 Benedykt XIV związał na stałe ten obowiązek z Zakonem Braci Mniejszych Kapucynów[1].

Od 1980 kaznodzieją papieskim jest kapucyn o. Raniero Cantalamessa OFMCap. (od 28 listopada 2020 kardynał), wybrany przez św. Jana Pawła II. Kazania adwentowe i wielkopostne wygłaszane są w piątki tych okresów w kaplicy Redemptoris Mater Pałacu Apostolskiego na Watykanie. Na tym urzędzie potwierdzili go kolejni papieże: Benedykt XVI w 2005 i Franciszek w 2013[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Henri Candide: Preacher Apostolic. www.newadvent.org. [dostęp 2014-10-27]. (ang.).
  2. ↑ Padre Raniero Cantalamessa. www.cantalamessa.org. [dostęp 2014-10-27]. (wł.).
Franciszkanizm
Początki
Święci i błogosławieni
rodziny franciszkańskiej
Wybitni uczeni
franciszkańscy
Papieże
Działalność, instytucje,
siedziby
Zakon franciszkański
Św. Franciszek
Św. Franciszek
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kaznodzieja_Domu_Papieskiego&oldid=63081465”