Ken Berry – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ken Berry
ilustracja
środkowozapolowy
Pełne imię i nazwisko

Allen Kent Berry

Data i miejsce urodzenia

10 maja 1941
Kansas City

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

9 września 1962

Ostatni występ

31 maja 1975

Statystyki
Średnia uderzeń

0,255

Home runy

58

Uderzenia

1053

RBI

343

Kariera klubowa
Lata Kluby
1962–1970 Chicago White Sox
1971–1973 California Angels
1974 Milwaukee Brewers
1975 Cleveland Indians

Allen Kent Berry (ur. 10 maja 1941) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego.

Przed rozpoczęciem sezonu 1961 podpisał kontrakt z Chicago White Sox, w którym zadebiutował we wrześniu 1962. Jako zawodnik tego klubu wystąpił w Meczu Gwiazd i po raz pierwszy w karierze zdobył Złotą Rękawicę. W listopadzie 1970 w ramach wymiany zawodników przeszedł do California Angels, w którym grał przez trzy sezony. Był jeszcze zawodnikiem Milwaukee Brewers i Cleveland Indians[1].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1967 [1]
Gold Glove Award 1970, 1972 [1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Garry Maddox Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-11-16]. (ang.).