Klaus-Heiner Lehne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klaus-Heiner Lehne
Ilustracja
Klaus-Heiner Lehne (2014)
Data i miejsce urodzenia

28 października 1957
Düsseldorf

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Partia

Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Klaus-Heiner Lehne (ur. 28 października 1957 w Düsseldorfie) – niemiecki polityk i prawnik, poseł do Parlamentu Europejskiego IV, V, VI i VII kadencji, prezes Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w latach 2016–2022.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował prawo, fizykę i filozofię na uniwersytetach w Düsseldorfie, Fryburgu Bryzgowijskim, Kolonii oraz Bonn. W latach 80. zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia.

Od 1984 do 1992 był radnym Düsseldorfu. Następnie przez dwa lata sprawował z ramienia Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej mandat posła do Bundestagu.

W 1994 z listy CDU został wybrany deputowanym do Parlamentu Europejskiego. Od tego czasu skutecznie ubiegał się o reelekcję w każdych kolejnych wyborach (w 1999, 2004 i 2009). Objął funkcję koordynatora grupy Europejskiej Partii Ludowej w Komisji Prawnej. Złożył mandat w 2014 na kilka miesięcy przed końcem kadencji w związku z powołaniem w skład Europejskiego Trybunału Obrachunkowego. We wrześniu 2016 został wybrany na prezesa tej instytucji, zastępując Vítora Manuela da Silvę Caldeirę[1]. We wrześniu 2019 powołany na drugą trzyletnią kadencję[2], kończąc pełnienie tej funkcji w 2022[3].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Klaus-Heiner Lehne elected President of the European Court of Auditors. eca.europa.eu, 13 września 2016. [dostęp 2016-10-04]. (ang.).
  2. Klaus-Heiner Lehne re-elected President of the European Court of Auditors. eca.europa.eu, 12 września 2019. [dostęp 2019-09-17]. (ang.).
  3. Irishman takes office as President of the European Court of Auditors. brusselstimes.com, 1 października 2022. [dostęp 2022-10-24]. (ang.).
  4. Odznaczenia dla zasłużonych w działaniach z zakresu kontroli państwowej. prezydent.pl, 7 lutego 2019. [dostęp 2019-02-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]