Klawerianki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klawerianki
Dewiza: Z rzeczy boskich najbardziej boską jest współpraca nad zbawieniem dusz
Pełna nazwa

Zgromadzenie Siótr Misjonarek św. Piotra Klawera

Nazwa łacińska

Sodalitas Sancti Petri Claver pro Missionibus Africanis

Skrót zakonny

SSPC

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

bł. Maria Ledóchowska

Data założenia

1894

Data zatwierdzenia

1910

Liczba członków

235

Strona internetowa

Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera (łac. Sodalitas Sancti Petri Claver pro Missionibus Africanis) – żeńskie zgromadzenie zakonne, zajmujące się opieką duchową i materialną nad misjami.

Powstanie zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Powstało 29 kwietnia 1894 roku jako Sodalicja św. Piotra Klawera dla Misji Afrykańskich, z inicjatywy błogosławionej Marii Teresy Ledóchowskiej. Z czasem przekształcił się w Zgromadzenie Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera. Zakon został zatwierdzony dnia 7 marca 1910 roku przez papieża Piusa X.

Cele[edytuj | edytuj kod]

Celem zakonu jest niesienie pomocy duchowej i materialnej misjom katolickim, przede wszystkim w Afryce. Jednak z biegiem czasu cel ten został poszerzony o misje na całym świecie. Duchowość zakonu jest określana jako duchowość ignacjańska. Zakon wydaje miesięcznik „Echo z Afryki i z innych kontynentów” oraz Kalendarz Klaweriański.

Habit[edytuj | edytuj kod]

Habit zgromadzenia jest prosty. Dominującym kolorem jest szary, jedynie kołnierzyk jest koloru białego. Siostry noszą także medalik.

Domy zakonne w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Domy zakonne w Polsce znajdują się w Krośnie, Podkowie Leśnej, Krakowie, Poznaniu oraz w Świdnicy. Dom generalny znajduje się w Rzymie.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]