Kościół św. Marii Magdaleny w Templinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Marii Magdaleny

Sankt-Maria-Magdalena-Kirche

kościół parafialny
Widok z południa
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Brandenburgia
Miejscowość	Templin
Adres	Kantstraße 7-8, 17268 Templin
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicki Berlina, Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc
Okręg kościelny	Oberes Havelland
Imię	św. Marii Magdaleny
Historia Data zakończenia budowy XIII/XIV wiek Data zniszczenia • przez 1492, 1530, 1618, 1735 pożary Data odbudowy 1735-1751 Data reaktywacji 1749
Dane świątyni Styl barokowy Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 70 m Liczba naw 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy przystawiona
Położenie na mapie Brandenburgii Kościół św. Marii Magdaleny
Położenie na mapie Niemiec Kościół św. Marii Magdaleny
53°07′16″N 13°29′57″E/53,121111 13,499167
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Marii Magdaleny (niem. Sankt-Maria-Magdalena-Kirche) – protestancka świątynia parafialna znajdująca się w niemieckim mieście Templin.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w tym miejscu wzniesiono na przełomie XIII i XIV wieku. Spłonął on w 1492, na jego miejscu wzniesiono kolejną świątynię, strawioną przez pożar w 1530. Ponownie przystąpiono do odbudowy. W 1539 kościół przeszedł w ręce luteran, którzy zmienili mu imię na obecne^[1]. W 1618 świątynia została ponownie zniszczona przez pożar i szybko odbudowana. Podczas pożaru miasta 24 sierpnia 1735 kościół został prawie całkowicie zniszczony. Odbudowaną świątynię konsekrowano w 1749, a w 1751 ukończono budowę wieży. Budynek gruntowanie odrestaurowano w latach 1877-1878 i 1995-1996, a w 1998-1999 wymieniono pokrycie dachu^[2].

W 1970 w tymże kościele konfirmowano przyszłą kanclerz Niemiec Angelę Merkel, a przy templińskiej parafii posługiwał jej ojciec, teolog Horst Kasner^[3].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia barokowa, trójnawowa^[2], orientowana^[4]. Wieża kościelna ma wysokość 70 metrów, od 1952 zawieszone są na niej trzy dzwony^[2]. W zakrystii zachowało się gotyckie sklepienie krzyżowo-żebrowe^[1]. Emporę zdobią organy z 1994, wykonane przez pracownię Alexander Schuke Potsdam Orgelbau, z jednym pedałem, trzema manuałami i 38 głosami. We wschodniej części północnej nawy znajdują się organy z 1940 zwane Osmond-Orgel, z jednym manuałem i siedmioma głosami^[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

• 
  Widok na kościół w lutym 2018
• 
  Kruchta
• 
  Nawa główna
• 
  Organy Schukego
• 
  Organy Osmonda

Przypisy[edytuj | edytuj kod]