Kolarstwo na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Na XXVIII. Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach w ramach dyscypliny kolarstwo rozegrano łącznie 18 konkurencji, 11 dla mężczyzn i 7 dla kobiet.

12 konkurencji torowych miało miejsce na ateńskim Olympic Velodrome, dwa wyścigi szosowe odbyły się w samym centrum Aten, a obydwie czasówki miały miejsce w Vouliagmeni Olympic Centre. Dwa wyścigi cross-country odbyły się w Parnitha Olympic Mountain Bike Venue.

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja Złoto Srebro Brąz
Klasyfikacja kobiet
kolarstwo szosowe
Wyścig indywidualny ze startu wspólnego Australia Sara Carrigan Niemcy Judith Arndt Rosja Olga Slusariewa
Indywidualna jazda na czas Holandia Leontien van Moorsel Stany Zjednoczone Dede Demet-Barry Szwajcaria Karin Thürig
kolarstwo torowe
Sprint Kanada Lori-Ann Muenzer Rosja Tamiłła Abasowa Australia Anna Meares
Wyścig indywidualny na dochodzenie Nowa Zelandia Sarah Ulmer Australia Katie Mactier Holandia Leontien van Moorsel
500 m na czas Australia Anna Meares Jiang Yonghua Białoruś Natalla Cylinska
Wyścig punktowy Rosja Olga Slusariewa Meksyk Belem Guerrero Kolumbia María Luisa Calle
kolarstwo górskie
Cross-Country Norwegia Gunn-Rita Dahle Flesjå Kanada Marie-Hélène Prémont Niemcy Sabine Spitz
Klasyfikacja mężczyzn
kolarstwo szosowe
Wyścig indywidualny ze startu wspólnego Włochy Paolo Bettini Portugalia Sérgio Paulinho Belgia Axel Merckx
Indywidualna jazda na czas Rosja Wiaczesław Jekimow Stany Zjednoczone Bobby Julich Australia Michael Rogers
kolarstwo torowe
Sprint Australia Ryan Bayley Holandia Theo Bos Niemcy René Wolff
Sprint drużynowy  Niemcy
Jens Fiedler
Stefan Nimke
René Wolff
 Japonia
Toshiaki Fushimi
Masaki Inoue
Tomohiro Nagatsuka
 Francja
Mickaël Bourgain
Laurent Gané
Arnaud Tournant
Wyścig indywidualny na dochodzenie Wielka Brytania Bradley Wiggins Australia Bradley McGee Hiszpania Sergi Escobar
Wyścig drużynowy na dochodzenie  Australia
Graeme Brown
Brett Lancaster
Bradley McGee
Luke Roberts
 Wielka Brytania
Steve Cummings
Rob Hayles
Paul Manning
Bradley Wiggins
 Hiszpania
Carlos Castaño
Sergi Escobar
Asier Maeztu
Carlos Torrent
1 km na czas Wielka Brytania Chris Hoy Francja Arnaud Tournant Niemcy Stefan Nimke
Wyścig punktowy Rosja Michaił Ignatjew Hiszpania Joan Llaneras Niemcy Guido Fulst
Keirin Australia Ryan Bayley Hiszpania José Antonio Escuredo Australia Shane Kelly
Madison  Australia
Graeme Brown
Stuart O’Grady
 Szwajcaria
Franco Marvulli
Bruno Risi
 Wielka Brytania
Rob Hayles
Bradley Wiggins
kolarstwo górskie
Cross-Country Francja Julien Absalon Hiszpania José Antonio Hermida Holandia Bart Brentjens


Kolarstwo szosowe[edytuj | edytuj kod]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodniczka Czas
1  Australia Sara Carrigan 3:24:24 h
2  Niemcy Judith Arndt 3:24:31 h
3  Rosja Olga Slusariewa 3:25:03 h
4  Australia Oenone Wood 3:25:03 h
5  Wielka Brytania Nicole Cooke 3:25:03 h
6  Holandia Mirjam Melchers 3:25:06 h
7  Hiszpania Joane Somarriba 3:25:06 h
8  Stany Zjednoczone Kristin Armstrong 3:25:06 h

Data: 15 sierpnia 2004, godz. 15:00

Kobiety miały do pokonania 9 rund po 13,2 km ulicami Aten, razem 118,8 km. Srebrna medalistka Judith Arndt trafiła na nagłówki gazet po tym, jak w momencie przekraczania linii mety pokazała środkowy palec. Gest był skierowany do działaczy Niemieckiego Związku Kolarskiego za to, że jej przyjaciółka Petra Rossner nie została skierowana na igrzyska mimo dobrej dyspozycji.

Polki wypadły słabo, Małgorzata Wysocka ukończyła wyścig na 27. pozycji, a Bogumiła Matusiak zajęła 42. miejsce.

Jazda na czas[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodniczka Czas
1  Holandia Leontien van Moorsel 31:11,53 min
2  Stany Zjednoczone Deirdre Demet-Barry 31:35,62 min
3  Szwajcaria Karin Thürig 31:54,89 min
4  Stany Zjednoczone Christine Thorburn 32:14,82 min
5  Czechy Lada Kozlíková 32:15,41 min
6  Australia Oenone Wood 32:16,00 min
7  Hiszpania Joane Somarriba 32:25,93 min
8  Rosja Zulfija Zabirowa 32:30,08 min

Data: 18 sierpnia 2004, godz. 13:00

Długość trasy – 24 km.

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodnik Czas
1  Włochy Paolo Bettini 5:41:44 h
2  Portugalia Sérgio Paulinho 5:41:45 h
3  Belgia Axel Merckx 5:41:52 h
4  Niemcy Erik Zabel 5:41:56 h
5  Słowenia Andrej Hauptman 5:41:56 h
6  Luksemburg Kim Kirchen 5:41:56 h
7  Wielka Brytania Roger Hammond 5:41:56 h
8  Dania Frank Hoj 5:41:56 h

Data: 14 sierpnia 2004, godz. 12:45

Olimpijski wyścig szosowy był rozgrywany na rundach wokół centrum Aten. Kolarze musieli pokonać 17 rund, każda po 13,2 km – długość całkowita trasy wynosiła 224,4 km.

Polacy wypadli bardzo słabo. Najwyżej sklasyfikowany Tomasz Brożyna zajął 56. miejsce, a drugi z Polaków, którzy dojechali do mety, Dawid Krupa zajął 75. pozycję. Reszta Polaków nie ukończyła wyścigu.

Jazda na czas[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodnik Czas
1  Rosja Wiaczesław Jekimow 57:50,58 min
2  Stany Zjednoczone Bobby Julich 57:58,19 min
3  Australia Michael Rogers 58:01,67 min
4  Niemcy Michael Rich 58:09,46 min
5  Kazachstan Aleksandr Winokurow 58:58,14 min
6  Niemcy Jan Ullrich 59:02,04 min
7  Kolumbia Santiago Botero 59:04,76 min
8  Hiszpania Igor González de Galdeano 59:27,25 min

Data: 18 sierpnia 2004, godz. 15:00

Długość trasy wyniosła 48 km. Zwycięzcą został Amerykanin Tyler Hamilton. Jego próbka w badaniu antydopingowym dała kilka tygodni później wynik pozytywny. Nie odebrano jednak medalu, gdyż potrzebna do weryfikacji próbka B została zniszczona i niemożliwe było ostatecznie stwierdzenie używania środków dopingujących przez tego zawodnika.

10 sierpnia 2012 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski podjął decyzję o odebraniu Hamiltonowi medalu po tym, jak w 2011 roku przyznał się on do wieloletniego stosowania niedozwolonych środków wspomagających.[1]

Polacy uplasowali się w czwartej dziesiątce. 31. miejsce zajął Dawid Krupa, a 37. był Sławomir Kohut.

Kolarstwo torowe[edytuj | edytuj kod]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Sprint[edytuj | edytuj kod]

Data: 24 sierpnia 2004, godz. 16:20

Wyścig indywidualny na dochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodniczka Czas
1  Nowa Zelandia Sarah Ulmer 3:24,537 min (WR)
2  Australia Katie Mactier 3:27,650 min
3  Holandia Leontien van Moorsel 3:27,037 min
4  Australia Katherine Bates 3:31,715 min
5  Szwajcaria Karin Thürig 3:34,831 min
6  Rosja Olga Slusariewa 3:36,263 min
7  Rosja Jelena Czałych 3:36,442 min
8  Wielka Brytania Emma Davies zdublowana

Data: 22 sierpnia 2004, godz. 17:40

Wyścig punktowy[edytuj | edytuj kod]

Data: 25 sierpnia 2004, godz. 16:45

We krwi Kolumbijki Maríi Luisy Calle, która zajęła trzecie miejsce wykryto niedozwolony środek - heptaminol, wobec czego odebrano jej brązowy medal. Decyzja ta została później cofnięta, ponieważ okazało się, że przyjmowała lek na ból głowy (Neosaldina), którego składniki podczas testów laboratoryjnych przechodzą w heptaminol. Kolumbijce zwrócono medal.


500 m na czas[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodniczka Czas
1  Australia Anna Meares 33,952 s (WR)
2  Chiny Jiang Yonghua 34,112 s
3  Białoruś Natalla Cylinska 34,167 s
4  Litwa Simona Krupeckaitė 34,317 s
5  Holandia Yvonne Hijgenaar 34,532 s
6  Wielka Brytania Victoria Pendleton 34,626 s
7  Kanada Lori-Ann Muenzer 34,628 s
8  Meksyk Nancy Contreras 34,783 s

Data: 20 sierpnia 2004, godz. 17:15


Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Sprint[edytuj | edytuj kod]

Data: 24 sierpnia 2004, godz. 18:30

Sprint drużynowy[edytuj | edytuj kod]

Data: 21 sierpnia 2004, godz. 16:30

Drużyna polska z czasem 45,093 s zajęła 9. miejsce w eliminacjach.

Wyścig indywidualny na dochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodnik Czas
1  Wielka Brytania Bradley Wiggins 4:16,304 min
2  Australia Bradley McGee 4:20,436 min
3  Hiszpania Sergi Escobar 4:17,947 min
4  Wielka Brytania Rob Hayles 4:22,291 min
5  Australia Luke Roberts 4:20,336 min
6  Francja Fabien Sanchez 4:21,235 min
7  Ukraina Wołodymyr Diudia 4:22,720 min
8  Niemcy Robert Bartko 4:26,184 min

Data: 21 sierpnia 2004, godz. 17:40

Wyścig drużynowy na dochodzenie[edytuj | edytuj kod]

Data: 23 sierpnia 2004, godz. 17:30

1 km na czas[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodnik Czas
1  Wielka Brytania Chris Hoy 1:00,711 min (OR)
2  Francja Arnaud Tournant 1:00,896 min
3  Niemcy Stefan Nimke 1:01,186 min
4  Australia Shane Kelly 1:01,224 min
5  Holandia Theo Bos 1:01,986 min
6  Francja François Pervis 1:02,328 min
7  Wielka Brytania Craig MacLean 1:02,369 min
8  Niemcy Carsten Bergemann 1:02,369 min

Data: 20 sierpnia 2004, godz. 17:55


Wyścig punktowy[edytuj | edytuj kod]

Data: 24 sierpnia 2004, godz. 17:30

Keirin[edytuj | edytuj kod]

Data: 25 sierpnia 2004, godz. 19:00

Madison[edytuj | edytuj kod]

Data: 25 sierpnia 2004, godz. 18:00

Kolarstwo górskie[edytuj | edytuj kod]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Cross-country[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodniczka Czas
1  Norwegia Gunn-Rita Dahle 1:56:51 h
2  Kanada Marie-Hélène Prémont 1:57:50 h
3  Niemcy Sabine Spitz 1:59:21 h
4  Kanada Alison Sydor 1:59:47 h
5  Holandia Elsbeth van Rooij-Vink 2:01:41 h
6  Polska Maja Włoszczowska 2:02:08 h
7  Niemcy Ivonne Kraft 2:05:18 h
8  Francja Laurence Leboucher 2:05:34 h

Data: 27 sierpnia 2004, godz. 11:00

Długość wyścigu – 31,3 km.

Kolejna Polka, Anna Szafraniec zajęła 11. miejsce z czasem 2:07.44. Magdalena Sadłecka nie ukończyła wyścigu.

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Cross-country[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Państwo Zawodnik Czas
1  Francja Julien Absalon 2:15:02 h
2  Hiszpania José Antonio Hermida 2:16:02 h
3  Holandia Bart Brentjens 2:17:05 h
4  Belgia Roel Paulissen 2:18:10 h
5  Wielka Brytania Liam Killeen 2:18:32 h
6  Szwajcaria Ralph Näf 2:19:15 h
7  Szwajcaria Thomas Frischknecht 2:19:39 h
8  Niemcy Manuel Fumic 2:20:29 h

Data: 28 sierpnia 2004, godz. 11:00

Długość trasy: 43,3 km.

Najlepszy z Polaków - Marek Galiński zajął 14. miejsce z czasem 2:22.14 h, a drugi z reprezentantów Polski - Marcin Karczyński z czasem 2:26.41 h zajął 24. pozycję.


Objaśnienia skrótów[edytuj | edytuj kod]

  • WR = rekord świata
  • OR = rekord olimpijski

Występy Polaków[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

# Reprezentacja złoto Złoto srebro Srebro brąz Brąz Razem
1.  Australia 6 2 3 11
2.  Rosja 3 1 1 5
3.  Wielka Brytania 2 1 1 4
4.  Niemcy 1 1 4 6
5.  Holandia 1 1 2 4
6.  Francja 1 1 1 3
7.  Kanada 1 1 0 2
8.  Norwegia 1 0 0 1
 Nowa Zelandia 1 0 0 1
 Włochy 1 0 0 1
11.  Hiszpania 0 3 2 5
12.  Stany Zjednoczone 0 2 0 2
13  Szwajcaria 0 1 1 2
14.  Chiny 0 1 0 1
 Japonia 0 1 0 1
 Meksyk 0 1 0 1
 Portugalia 0 1 0 1
18.  Belgia 0 0 1 1
 Białoruś 0 0 1 1
 Kolumbia 0 0 1 1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]