Koncert na fortepian i orkiestrę (Baird) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koncert na fortepian i orkiestrę[1] – utwór na fortepian i orkiestrę skomponowany w 1949 przez Tadeusza Bairda; stanowi drugie dzieło orkiestrowe w jego dorobku kompozytorskim[2]. Utrzymany jest w stylistyce neoklasycystycznej[1][3].

Prawykonanie utworu odbyło się 4 grudnia 1949 w Łodzi. Partię solową wykonał Kazimierz Serocki. Akompaniowała mu Orkiestra Filharmonii Łódzkiej pod dyrekcją Włodzimierza Ormickiego[1], na której zamówienie Baird w ciągu trzech miesięcy skomponował koncert[1][3]. W 1951 kompozycja została opublikowana w formie wyciągu fortepianowego przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. W 2008 nakładem DUX ukazało się nagranie utworu w wykonaniu Adama Wodnickiego i Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach pod dyrekcją Jerzego Swobody[3].

Utwór nawiązuje do polskiej muzyki ludowej, co wpisuje się w tendencję ówczesnej muzyki polskiej[4]. Sam kompozytor nisko cenił swój utwór[1][3].

Koncert składa się z trzech części[1][3]:

  1. Poco allegroallegro sonatowe; temat I rozpoczęty przez instrumenty dęte drewniane; temat II w formie dialogu instrumentu solowego z orkiestrą
  2. Adagio non troppo ma molto tranquillo, cantabile e espressivo
  3. Allegro. Alla danza

Czas trwania utworu wynosi ok. 20 minut[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f POLMIC ↓.
  2. Łukaszewski 2014 ↓, s. 67.
  3. a b c d e Łukaszewski 2014 ↓, s. 68.
  4. Małgorzata Gąsiorowska, Bacewicz, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1999, s. 179, ISBN 978-83-224-0547-5.
  5. Łukaszewski 2014 ↓, s. 69.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]